۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'امام رضا(ع)' به 'امام رضا(ع) ') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
شرح حديث رأس الجالوت، تألیف ملا عبدالصاحب محمد بن احمد نراقى(م1297ق) است. | شرح حديث رأس الجالوت، تألیف ملا عبدالصاحب محمد بن احمد نراقى(م1297ق) است. | ||
از آنجايى كه بعضى از روايات از فهم عموم مردم بالاتر بوده و در بردارندهى اسرارى است كه فهم آن نياز به آشنايى با بعضى از علوم عقلى و نقلى دارد، مرحوم عبدالصاحب نراقى كه داراى احاطهى وسيع و عميق به اين علوم بوده، شرح مختصرى بر مناظرهى امام رضا(ع)و بزرگترين عالم يهودى معاصر وى به نام رأس الجالوت نوشته است. وى با استناد به آيات قرآن كريم و احاديث اهل بيت(ع) و بيان نكات ادبى و مباحث دقيق منطقى و فلسفى نكات مبهم و رمز گونهى اين روايت ارزشمند را تفسير و تبيين نموده است. | از آنجايى كه بعضى از روايات از فهم عموم مردم بالاتر بوده و در بردارندهى اسرارى است كه فهم آن نياز به آشنايى با بعضى از علوم عقلى و نقلى دارد، مرحوم عبدالصاحب نراقى كه داراى احاطهى وسيع و عميق به اين علوم بوده، شرح مختصرى بر مناظرهى [[امام رضا(ع)]] و بزرگترين عالم يهودى معاصر وى به نام رأس الجالوت نوشته است. وى با استناد به آيات قرآن كريم و احاديث اهل بيت(ع) و بيان نكات ادبى و مباحث دقيق منطقى و فلسفى نكات مبهم و رمز گونهى اين روايت ارزشمند را تفسير و تبيين نموده است. | ||
مأمون عباسى در مجلسى كه بين امام رضا(ع)و علماى ساير ملل؛ مثل جاثليق، رأس الجالوت و ديگران تشكيل داده بود، سعى داشت كه مراتب علمى امام را تضعيف نمايد؛ ولى بر خلاف نظر وى امام به سؤالات و شبهات يكايك آنان پاسخ داد، به گونهاى كه به سبب استدلالها و جوابهاى متين ايشان، اين عالم يهودى تسليم حق شد و در همان جلسه به دين مقدس اسلام گرويد. | مأمون عباسى در مجلسى كه بين [[امام رضا(ع)]] و علماى ساير ملل؛ مثل جاثليق، رأس الجالوت و ديگران تشكيل داده بود، سعى داشت كه مراتب علمى امام را تضعيف نمايد؛ ولى بر خلاف نظر وى امام به سؤالات و شبهات يكايك آنان پاسخ داد، به گونهاى كه به سبب استدلالها و جوابهاى متين ايشان، اين عالم يهودى تسليم حق شد و در همان جلسه به دين مقدس اسلام گرويد. | ||
علاوه بر مؤلف بزرگانى؛ همچون قاضى محمد سعيد بن محمد مفيد قمى(م1104ق.) در كتاب الفوائد الرضويه، ميرزا ابوالقاسم گيلانى قمى(م 1231 ق.)، شيخ احمد بن زين الدين احسائى(م 1243 ق.)، شيخ محمد بن محمد حسين مشهدى طوى(م 1257 ق.)، [[نراقی، مهدی بن ابیذر|ملا محمد مهدى نراقى]] (م 1209 ق.) و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] حديث را شرح زدهاند.(ذ70/16/، 340، اعيان الشيعه 591/2، مستدركات اعيان الشيعه 83/3). | علاوه بر مؤلف بزرگانى؛ همچون قاضى محمد سعيد بن محمد مفيد قمى(م1104ق.) در كتاب الفوائد الرضويه، ميرزا ابوالقاسم گيلانى قمى(م 1231 ق.)، شيخ احمد بن زين الدين احسائى(م 1243 ق.)، شيخ محمد بن محمد حسين مشهدى طوى(م 1257 ق.)، [[نراقی، مهدی بن ابیذر|ملا محمد مهدى نراقى]] (م 1209 ق.) و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] حديث را شرح زدهاند.(ذ70/16/، 340، اعيان الشيعه 591/2، مستدركات اعيان الشيعه 83/3). |
ویرایش