۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
از جمله این علما، عبارتاند از: شیخ طوسی در کتاب «تهذیب» و «الإستبصار» و شیخ مفید در رسالهای منسوب به ایشان در رد بر کسی که سهو را بر معصوم(ع) جایز دانسته است<ref>متن کتاب، ص47</ref>. | از جمله این علما، عبارتاند از: شیخ طوسی در کتاب «تهذیب» و «الإستبصار» و شیخ مفید در رسالهای منسوب به ایشان در رد بر کسی که سهو را بر معصوم(ع) جایز دانسته است<ref>متن کتاب، ص47</ref>. | ||
در باب دوم، عبارتی از شیخ صدوق ذکر گردیده که در آن، سهو از نبی(ص) و امام(ع) در عبادت را جایز دانسته است<ref>مقدمه مؤلف، ص44</ref>. | در باب دوم، عبارتی از شیخ صدوق ذکر گردیده که در آن، سهو از نبی(ص) و امام(ع) در عبادت را جایز دانسته است<ref>مقدمه مؤلف، ص44</ref>. | ||
این | این عبارت، از کتاب «من لایحضره الفقیه» ذکر گردیده و مربوط به حدیثی است از امام صادق(ع) که توسط سعید الاعرج، روایت شده است<ref>متن کتاب، ص67</ref>. | ||
فصل سوم، پیرامون آیاتی است که بهصورت مطلق سهو از نبی(ص) و امام(ع) را نفی میکند<ref>مقدمه مؤلف، ص44</ref>. | فصل سوم، پیرامون آیاتی است که بهصورت مطلق سهو از نبی(ص) و امام(ع) را نفی میکند<ref>مقدمه مؤلف، ص44</ref>. | ||
نویسنده از میان آیاتی که به این امر دلالت دارند، به دوازده مورد از آنها اشاره نموده است، از جمله: آیه 33 و 31 سوره آلعمران، 21 و 32 احزاب، 3 و 4 نجم، 7 حشر، 12 الحاقه، 6 اعلی، 156، 157 و 158 آلعمران و...<ref>متن کتاب، ص73</ref>. | نویسنده از میان آیاتی که به این امر دلالت دارند، به دوازده مورد از آنها اشاره نموده است، از جمله: آیه 33 و 31 سوره آلعمران، 21 و 32 احزاب، 3 و 4 نجم، 7 حشر، 12 الحاقه، 6 اعلی، 156، 157 و 158 آلعمران و...<ref>متن کتاب، ص73</ref>. |
ویرایش