۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد رضى' به 'سيد رضى ') |
جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر بهبودى' به 'محمدباقر بهبودى ') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
در بخش دليل نقلى نيز ايشان به سخن بزرگان اهل عامه، همچون [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]] و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] و ابن سبط جوزى كه در دوران بنى عباس مىزيستهاند، استناد كردهاند و اينكه علماى بزرگى در عصرهاى متاخر نيز بر درستى و انتساب اين سخنان به [[امام على(ع)]] اذعان كردهاند، استشهاد دارند. ايشان همچنين در اين بخش به سخنان نهجالبلاغه نيز اشاره كرداند كه از لحاظ روايى و حديثى و تاريخى اين مباحث از طرق ديگر به [[امام على(ع)]] مىرسد. | در بخش دليل نقلى نيز ايشان به سخن بزرگان اهل عامه، همچون [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]] و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] و ابن سبط جوزى كه در دوران بنى عباس مىزيستهاند، استناد كردهاند و اينكه علماى بزرگى در عصرهاى متاخر نيز بر درستى و انتساب اين سخنان به [[امام على(ع)]] اذعان كردهاند، استشهاد دارند. ايشان همچنين در اين بخش به سخنان نهجالبلاغه نيز اشاره كرداند كه از لحاظ روايى و حديثى و تاريخى اين مباحث از طرق ديگر به [[امام على(ع)]] مىرسد. | ||
مقاله دوم كتاب با نام «اصول الدين على ضوء نهجالبلاغه» تألیف محمدباقر بهبودى است. اين اثر به عنوان كتابى با همين نام در تهران به تنهايى به چاپ رسيده است. كتاب خود داراى مقدمه و به چهار مبحث مىپردازد؛ اثبات صانع(توحيد)، عدل الهى، نبوت و امامت. | مقاله دوم كتاب با نام «اصول الدين على ضوء نهجالبلاغه» تألیف [[بهبودی، محمدباقر|محمدباقر بهبودى]] است. اين اثر به عنوان كتابى با همين نام در تهران به تنهايى به چاپ رسيده است. كتاب خود داراى مقدمه و به چهار مبحث مىپردازد؛ اثبات صانع(توحيد)، عدل الهى، نبوت و امامت. | ||
ايشان به اختصار در مقدمه كتاب خويش اين چهار اصل اصول دين را توضيح دادهاند. | ايشان به اختصار در مقدمه كتاب خويش اين چهار اصل اصول دين را توضيح دادهاند. |
ویرایش