سیمای انسان کامل در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سيماى انسان كامل در قرآن (تفسير سوره فرقان)'''  تفسيرى است فشرده و در عين‌حال گويا از سوره فرقان كه توسط [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]]، به زبان فارسى، به رشته تحرير درآمده است.

#يكى از مشخصات شريعت جهانى آن است كه بر اثر بينش وسيع، قوانينى عرضه شود كه با تمام چهره‌هاى تمدن بشرى و شرايط زندگى و امكانات ملت‌هاى مختلف جهان، منطبق گردد و پيروى از آن سعادت و رفاه تمام ملت‌هاى در تمام اعصار را فراهم نمايد.

#قرآن زيربناى تعاليم خود را فطرت و سرشت انسانى قرار داده و آن‌چه را كه فطرت انسانى خواهان آن است و افراد به سوى آن كشيده مى‌شوند، در قالب قانون ريخته و به صورت دين عرضه داشته است؛ به نظر نويسنده نقش مهم اسلام در اين موارد، همان رهبرى خواسته‌هاى درونى انسان و بازدارى افراد از هر نوع افراط و تفريط است.

#نامه‌هايى كه پيامبر(ص) به سران و شخصيت‌هاى ايران، روم و... نوشت؛ نويسنده معتقد است دقت در مفاد و مضمون اين نامه‌ها، روشنگر رسالت جهانى و دعوت همگانى ايشان است.

#قرآن با صراحت رسالت پيامبر(ص) را جهانى و قرآن او را راهنماى امم و ملت‌ها دانسته است. در اين زمينه، به چند آيه اشاره شده است.

#خداوند مالك آسمان‌ها و زمين است و تمام موجودات جهان، مملوك او مى‌باشند.

#براى او فرزندى نيست و هرگز كسى را براى خود، فرزند انتخاب نكرده است.

#در فرمانراوايى بر جهان شريك ندارد و فرمانروايى مطلق و بلامنازع ملك هستى از آنِ اوست.

#خالقى جز او نيست و همه چيز را او آفريده است و آنچه كه در جهان هستى به آن چيز گفته مى‌شود، آفريننده‌اى جز او ندارد.

#آفرينش هر موجودى، روى نقشه و اندازه خاصى است و خداوند، تمام موجودات را روى اندازه معينى آفريده است.