زین‌الدین رازی، محمد بن ابی‌بکر: تفاوت میان نسخه‌ها

«زين الدين، ابوعبدالله محمد بن ابى بكر بن عبدالقادر رازى»، فقيه، مفسر، لغوى، اديب و صوفى حنفى، اصل وى از رى است. طى سفرى از مصر و شام ديدار كرد و در پايان عمر، در سال 666ق، در قونيه بود. او در تفسير قرآن مشهور است. صاحب «ريحانة الادب» و به تبع او دهخدا در «لغت‌نامه»، رازى را از علماى قرن هشتم و متوفاى سال 768ق دانسته‌اند.

1. انموذج جليل فى اسئلة و اجوبة من غرائب آية التنزيل؛

 

2. الذهب الابريز فى تفسير الكتاب العزيز؛

 

3. روضة الفصاحة در علم بيان؛

 

4. كنوز البراعة فى شرح المقامات الحريرية؛

 

5. مختار الصحاح در لغت كه تلخيص صحاح جوهرى است و در660ق، خاتمه يافته است؛6. حدائق الحقائق در مواعظ؛

 

7. دقائق الحقائق در تصوف؛

 

8. كتاب الامثال و الحكم؛