وصیت‌نامه حضرت امام خمینی (جاوید نامه): تفاوت میان نسخه‌ها

#:وى وصيت را به توصيه و سفارش كردن به انجام كار يا كارهايى كه مورد نظر وصيت‌كننده است، تعريف كرده است و آن را به دو قسمت شرعى و اخلاقى تقسيم نموده است <ref>متن كتاب، ص1</ref>

#شارح، وصيت امام را از نوع استحبابى معرفى مى‌كند و به بررسى اجمالى و نقش آن در جامعه مى‌پردازد <ref>همان، ص8</ref>

#شارح بر اين عقيده است كه وصيت‌نامه امام به‌تنهايى بر همه آثار وى در همه زمينه‌ها تفوق و برترى دارد؛ زيرا رسائل و كتب عرفانى امام فقط عرفان است. رسائل و كتب فقهى و اصولى و ادبى، فقط فقه و اصول و ادب است؛ ولى اين وصيت‌نامه به‌تنهايى همه است <ref>همان، ص9</ref>

#ايشان در توضيح فقه سنتى، به شيوه تحصيل در حوزه‌هاى علميه پرداخته، سپس گريزى به زندگى‌نامه [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] و كتاب او زده است و بر اهميت اين كتاب تأكيد كرده است <ref>شرح، ص28</ref>

#در جاى‌جاى شرح وصيت‌نامه، به اشعار مرتبط برمى‌خوريم كه شارح از شاعرانى، همچون [[شبستری، محمود|شيخ محمود شبسترى]] <ref>همان، ص11 و 12</ref>، جامى <ref>همان، ص13</ref>، عطار <ref>همان، ص15 و 16</ref>، اقبال لاهورى <ref>همان، ص35</ref>، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] <ref>همان، ص36</ref>، مولوى <ref>همان، ص40 و 12</ref> و بسيارى ديگر بهره برده است.

#ايشان در تببين فرقه و آيين وهابيت به قضيه مستر همفر و محمد بن عبدالوهاب اشاره كرده و مطالبى را در اين‌باره بيان نموده است <ref>همان، ص21</ref>