۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن عباس' به 'ابن عباس ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
شيوه ابن قيم در تفسير آيات، تشريحى، تحليلى، ساده و قابل فهم است. وى آيات قرآن و سنت نبوى را دو منبع اساسى در تفسير كلام الهى مىداند و چون ديگر سلفيان سخت به اين باور پايبند است. | شيوه ابن قيم در تفسير آيات، تشريحى، تحليلى، ساده و قابل فهم است. وى آيات قرآن و سنت نبوى را دو منبع اساسى در تفسير كلام الهى مىداند و چون ديگر سلفيان سخت به اين باور پايبند است. | ||
از خصوصيات ديگر روش ابن قيم نقل و نقد اقوال مفسرين از صحابه و تابعين و غير آنهاست. ابن مسعود، [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] ، ابى بن كعب، مجاهد، محمد بن اسحاق، عكرمه، حسن بصرى، سعيد بن جبير، ضحاك، كلبى، ربيع بن انس، قتاده و مقاتل بن سليمان از جمله مفسرانى هستند كه از آنها نقل مىنمايد. اقوال [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] را نيز مورد توجه داده و گاه نقد مىنمايد (مانند متنكتاب، ص 136). تشريح مطالب از ديگر نكات تفسير ابن قيم است، از اين جهت بحثهاى موضوعى را مطرح مىكند و وجوه و شقوق مختلف آنها را بيان مىدارد؛ مانند: بحث هدايت در صفحه 40 و توحيد در صفحه28 كتاب، كه با تعبير «فصل» متعرض آنها مىگردد.ايشان از آيات قرآن جهت مطرح نمودن مباحث كلامى، بهرهگيرى فراوانى دارد؛ به عنوان نمونه در تفسير سوره حمد بحث نبوت و توحيد را در وجوه مختلف و مواضع گوناگون بيان مىكند. | از خصوصيات ديگر روش ابن قيم نقل و نقد اقوال مفسرين از صحابه و تابعين و غير آنهاست. ابن مسعود، [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابى بن كعب، مجاهد، محمد بن اسحاق، عكرمه، حسن بصرى، سعيد بن جبير، ضحاك، كلبى، ربيع بن انس، قتاده و مقاتل بن سليمان از جمله مفسرانى هستند كه از آنها نقل مىنمايد. اقوال [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] را نيز مورد توجه داده و گاه نقد مىنمايد (مانند متنكتاب، ص 136). تشريح مطالب از ديگر نكات تفسير ابن قيم است، از اين جهت بحثهاى موضوعى را مطرح مىكند و وجوه و شقوق مختلف آنها را بيان مىدارد؛ مانند: بحث هدايت در صفحه 40 و توحيد در صفحه28 كتاب، كه با تعبير «فصل» متعرض آنها مىگردد.ايشان از آيات قرآن جهت مطرح نمودن مباحث كلامى، بهرهگيرى فراوانى دارد؛ به عنوان نمونه در تفسير سوره حمد بحث نبوت و توحيد را در وجوه مختلف و مواضع گوناگون بيان مىكند. | ||
اشاره به عقايد فرقههاى اسلامى از ديگر وجوه تفسير ابن قيم است؛ بهعنوان نمونه در تفسير سوره حمد، از آيات براى رد بر جبريه، قائلين به قدم عالم، منكران نبوت و... بهره مىگيرد، عقايد معتزله، اشاعره، جهميه، قدريه، و افرادى مانند: [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، خواجه نصير و... را مطرح و نقد مىنمايد؛ مانند: صفحه 190. | اشاره به عقايد فرقههاى اسلامى از ديگر وجوه تفسير ابن قيم است؛ بهعنوان نمونه در تفسير سوره حمد، از آيات براى رد بر جبريه، قائلين به قدم عالم، منكران نبوت و... بهره مىگيرد، عقايد معتزله، اشاعره، جهميه، قدريه، و افرادى مانند: [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، خواجه نصير و... را مطرح و نقد مىنمايد؛ مانند: صفحه 190. | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
بيان حكم و اسرار آيات را نيز توجه دارد؛ مانند: صفحه 147. | بيان حكم و اسرار آيات را نيز توجه دارد؛ مانند: صفحه 147. | ||
مباحث لغوى و زبانى نيز در آراى تفسيرى ابن قيم جايگاهى ويژه دارد. چنانكه معتقد است هيچ لفظى در قرآن كريم مهمل گذاشته نشده است و بايد ادبيات، نحو و لغت در تبيين مفردات قرآن كريم به خدمت گرفته شود. معانى لغوى را از زهرى، [[ابنانباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] ، زجاج و ديگران نقل مىكند و از شعر عربى براى استشهاد بر معناى لغوى استفاده مىنمايد و البته در روش استفاده از آيات ديگر قرآن براى تفسير فرازها و آيات حتى در بخش لغت، تلاش فراوانى دارد. | مباحث لغوى و زبانى نيز در آراى تفسيرى ابن قيم جايگاهى ويژه دارد. چنانكه معتقد است هيچ لفظى در قرآن كريم مهمل گذاشته نشده است و بايد ادبيات، نحو و لغت در تبيين مفردات قرآن كريم به خدمت گرفته شود. معانى لغوى را از زهرى، [[ابنانباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]]، زجاج و ديگران نقل مىكند و از شعر عربى براى استشهاد بر معناى لغوى استفاده مىنمايد و البته در روش استفاده از آيات ديگر قرآن براى تفسير فرازها و آيات حتى در بخش لغت، تلاش فراوانى دارد. | ||
در بحثهاى نحوى از [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] (صفحه 206)، بصريون و كوفيون نقل و استفاده مىنمايد. | در بحثهاى نحوى از [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] (صفحه 206)، بصريون و كوفيون نقل و استفاده مىنمايد. |
ویرایش