فضائل أمیرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب علیه‌السلام في القرآن الكريم: تفاوت میان نسخه‌ها

«وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا کَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَ نُؤْمِنُ کَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ أَلاَ إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَ لٰکِنْ لاَ يَعْلَمُونَ‌ وَ إِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَ إِذَا خَلَوْا إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَکُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِءُونَ‌«(بقره: 13- 14)؛ و چون به آنان گفته شود: «همان‌گونه كه مردم ايمان آوردند، شما هم ايمان بياوريد»، مى‏گويند: «آيا همان‌گونه كه كم‏خردان ايمان آورده‏اند، ايمان بياوريم؟» هشدار كه آنان همان کم‌خردان‌اند ولى نمى‏دانند و چون با كسانى كه ايمان آورده‏اند برخورد كنند، مى‏گويند: «ايمان آورديم»، و چون با شيطان‌هاى خود خلوت كنند، مى‏گويند: «در حقيقت ما با شماييم، ما فقط [آنان را] ريشخند مى‏كنيم»<ref>همان، ج2، ص34- 37</ref>، «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تُحَرِّمُوا طَيِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَکُمْ وَ لاَ تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ» (مائده: 87)؛ اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، چيزهاىِ پاكيزه‏اى را كه خدا براى [استفاده] شما حلال كرده، حرام مشماريد و از حد مگذريد، كه خدا از حد گذرندگان را دوست نمى‏دارد. درباره شأن نزول این آیه شریفه به نقل از ابن عباس چنین نقل شده است: نزول این آیه زمانی اتفاق افتاد که حضرت علی(ع) و عثمان بن مظعون قصد داشتند که گوشه‌گیری دنیا را اختیار کنند و از زنان خود دوری گزینند<ref>همان، ص152</ref>.