۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ؛' به '؛') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
# دوستى مطلق (همه جانبه) باعث برترى در تمام جهات: على(ع) كسى است كه دوستى او از همه جهات واجب و لازم شده است. و هر كس دوستى با او این گونه مورد سفارش خداوند قرار بگیرد همو از دیگران محبوبتر و دوست داشتنىتر است. و هركس نزد خدا و رسول محبوبتر باشد، او از دیگران افضل است. و نیز هر كس اینگونه باشد امام و رهبر است. پس نتیجه می گیریم: على(ع) امام و رهبر بعد از پیامبر خدا(ص) مىباشد. | # دوستى مطلق (همه جانبه) باعث برترى در تمام جهات: على(ع) كسى است كه دوستى او از همه جهات واجب و لازم شده است. و هر كس دوستى با او این گونه مورد سفارش خداوند قرار بگیرد همو از دیگران محبوبتر و دوست داشتنىتر است. و هركس نزد خدا و رسول محبوبتر باشد، او از دیگران افضل است. و نیز هر كس اینگونه باشد امام و رهبر است. پس نتیجه می گیریم: على(ع) امام و رهبر بعد از پیامبر خدا(ص) مىباشد. | ||
# لزوم دوستی مطلق (همه جانبه) باعث پاکدامنی: به باور نویسنده، دستور مهرورزی مطلق به ایشان که بر اطاعت مطلق دلالت دارد، دلیل بر پاکدامنی و ناآلودگی کامل آنان است. | # لزوم دوستی مطلق (همه جانبه) باعث پاکدامنی: به باور نویسنده، دستور مهرورزی مطلق به ایشان که بر اطاعت مطلق دلالت دارد، دلیل بر پاکدامنی و ناآلودگی کامل آنان است. | ||
در این باره، به قول رازی در تفسیر آیه: «أَطیعُوا اللهَ وَأَطیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی اْلأَمْرِ منْکُمْ» اشاره شده است <ref>همان، ص179- 212</ref> | در این باره، به قول رازی در تفسیر آیه: «أَطیعُوا اللهَ وَأَطیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی اْلأَمْرِ منْکُمْ» اشاره شده است<ref>همان، ص179- 212</ref> | ||
در پایان کتاب، به بررسی و نقد دو دیدگاه که نتیجه آن تردید دلالت آیه مودت بر امامت می شود پرداخته شده است که عبارتند از: | در پایان کتاب، به بررسی و نقد دو دیدگاه که نتیجه آن تردید دلالت آیه مودت بر امامت می شود پرداخته شده است که عبارتند از: |
ویرایش