شيعه و زمامداران خودسر: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

[[پرونده:NUR18088J1.jpg|بندانگشتی|شيعه و زمامداران خودسر]]

{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"

! نام کتاب!! data-type='bookName'|شيعه و زمامداران خودسر

|-

|نام های دیگر کتاب

|data-type='otherBookNames'|الشیعه و الحاکمون

|-

|data-type='authors'|[[مغنیه، محمدجواد]] (نويسنده)

|زبان  

|data-type='language'|فارسی

|کد کنگره  

|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏239‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏6‎‏ ‎‏ش‎‏9041

|موضوع  

|data-type='subject'|شیعه - تاریخ

|ناشر  

|data-type='publisher'|شهيد گمنام

|مکان نشر  

|data-type='publishPlace'|قم - ایران

|سال نشر  

|data-type='publishYear'| 1343 هـ.ش  

 

«شيعه و زمامداران خودسر»، ترجمه فارسى كتاب «الشيعة و الحاكمون» از آثار پژوهشگر توانا آيت‌الله محمد جواد مغنية (بيروت 1322- 1400ق نجف) است كه در آن، ارتباط عبرت‌آميز شيعيان با حاكمان جور را از صدر اسلام تا دوران معاصر مورد بررسى قرار داده است. اين كتاب را حجت الاسلام [[زمانی، مصطفی|مصطفى زمانى]] (نجف آباد 1313- 1369 ش قم) رسا و شيوا ترجمه كرده است. روحيه انقلابى، بصيرت دينى، عدالت‌خواهى و ظلم‌ستيزى در اين اثر موج مى‌زند.

1. مترجم محترم شيوه ترجمه خودش را در اين اثر در مقدمه چاپ اول -كه در تاريخ مهر ماه 1343 ش در حوزه علميه قم نوشته- چنين ذكر كرده است: 1- كتاب به شش بخش و يك خاتمه تقسيم گرديد؛ 2- متن كتاب (چاپ اول) به اضافه رد مقاله راية الاسلام (از چاپ دوم) بدون حذف عبارات به قالب فارسى درآمده است؛ 3- براى آشنائى از شرح حال نويسنده دانشمند محترم جناب آقاى عيسى خاقانى كه تماس نزديكى با نويسنده دارند بيوگرافى معظم‌له را به‌طور مبسوط به عربى نوشتند و مترجم آن مقاله را به فارسى خلاصه نموده كه از نظر شما مى‌گذرد؛ 4- براى تسهيل كار مطالعه‌كنندگان روشنفكر نام قسمتى از قهرمانان كتاب به لاتينى ذكر گرديده؛ 5- اين ترجمه با حروف «روزنامه‌اى» چاپ گرديد، تا به قيمت ارزانترى در اختيار برادران دينى قرار گيرد<ref>مقدمه چاپ اول، ص 16</ref>

2. مترجم در مقدمه چاپ دوم -كه در تاريخ دى ماه 1343ش نوشته- يادآور شده است: راستى حكومت‌هاى بنى‌اميه و بنى‌عباس كه سرگذشت آنان در اختيار شما قرار مى‌گيرد، خونها ريختند و... ولى همه را به نام اسلام و مسلمين قلمداد كردند، به عنوان اينكه جانشين و سايه خدا هستيم، هزاران جنايت كردند آرى خود را به اسلام بستند و هزاران لكه به دامن اسلام نشاندند. اگر جنايات امثال بنى‌اميه و بنى‌عباس نبود، كجا مى‌توانست منتسكيو بگويد: «زمامداران و سلاطين اسلامى با خونسردى مردم را به قتل مى‌رسانند و از ملت خود دور هستند. اما در مذهب مسيح سلاطين با خونسردى سبب مرگ مردم نمى‌شوند و چون به واسطه آميزش با جامعه حجب و حياى آنها زيادتر مى‌شود خونخوارى آنان كمتر مى‌باشد». آرى زمامداران مسلمانان خود را مسلمان مى‌دانند ولى عمليات آنان با اسلام فرسنگ‌ها تفاوت دارد، و سبب شده است ملت‌هاى ديگر اين عمليات را به حساب اسلام بگذارند و اسلام را يك دين خونخوارى، قلدرى و شمشيرى معرفى كنند. به خاطر رفع همين تهمت‌ها و زدودن اين لكه‌هاى ننگ بوده است، كه شيعيان از صدر اسلام عليه بيدادگرى و تجاوز خونخواران و جنايت‌كاران در گوشه و كنار ممالك اسلامى با همت بزرگ و قدمى استوار در نبرد بوده و مى‌باشند. به همين مناسبت نويسنده شيعه و لبنانى كتاب خود را به نام «الشيعة و الحاكمون» ناميده است و در ضمن مقدمه مى‌گويد: مقصود من از حكومت‌ها؛ زمامداران ديكتاتور و خودسر است. مترجم نيز از اين نام تبعيت كرد<ref>مقدمه چاپ دوم، ص 12</ref>

3. در زندگينامه نويسنده كه آن را استاد عيسى عبدالحميد خاقانى به زبان عربى نوشته و مترجم به فارسى ترجمه كرده، درباره هدف نويسنده چنين آمده: استاد مغنيه براى دفاع از حقوق از دست رفته و فراموش شده شيعه، غير از مقالاتى كه در روزنامه منتشر نموده است، به تنهايى 9 كتاب ارزنده درباره شيعه نوشته است. او مى‌كوشد، تا شيعه و مبارزات و افكار عالى آنان را به جهان معرفى كند و قلم‌هاى مسمومى كه در دنياى كنونى به فكر شكاف بين ممالك اسلامى و مسلمين هستند و نواى شيعه و سنى را آغاز نموده و حملات سخت خود را به شيعه وارد مى‌سازند معرفى نموده، و به آنان پاسخ كافى بدهد. نويسنده در كتاب حاضر سعى كرده است استقامت و مبارزات شيعيان را در مقابل ديكتاتورهاى خون‌آشام منعكس سازد و پس از آن چنين نتيجه مى‌گيرد، كه حقانيت شيعه سبب شد كه تشيع پس از آن همه كشتار و خونريزى بر جاى خود استوار بماند<ref>همان، ص 23- 24</ref>

<references />