۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'الذريعه' به 'الذريعه ') |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
درباره اين شرح ارزشمند چند نكته گفتنى است: | درباره اين شرح ارزشمند چند نكته گفتنى است: | ||
#اصطلاح «حاشيه» متفاوت و متمايز از اصطلاح «تعليقه» است و بر طبق آنچه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در الذريعه آورده: در عرف اهل علم، اگر مطلبى كه درباره آثار ديگران نوشته مىشود يك مطلب عقلى باشد، «تعليقه» و اگر صرفاً توضيح عبارت متن باشد، «حاشيه» خوانده مىشود؛ در اين مفهوم «حاشيه» از ريشه «حشو» بمعناى زائد است و «تعليقه» گرچه به متن مربوط است امّا ممكن است توضيح آن نباشد بلكه نقد يا طرح اشكال يا اظهار نظرى مستقل باشد. در واقع تعليقهنويسى فرصتى است براى نويسنده كه ديدگاه خود را مطرح كند. با اين توضيح علت انتخاب عنوان «تعليقات» براى اين اثر توسط اهل فن، معلوم مىگردد؛ زيرا [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] علاوه بر گشودن ابهامات متن كه به هيچ وجه ساده نيست، در اين تعليقات، هم به نقد ديدگاههاى صاحب متن پرداخته است و هم رأى و نظر خويش را به اختصار بيان كرده است <ref>مقدمه مصحح، ص 8- 9</ref> | #اصطلاح «حاشيه» متفاوت و متمايز از اصطلاح «تعليقه» است و بر طبق آنچه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعه]] آورده: در عرف اهل علم، اگر مطلبى كه درباره آثار ديگران نوشته مىشود يك مطلب عقلى باشد، «تعليقه» و اگر صرفاً توضيح عبارت متن باشد، «حاشيه» خوانده مىشود؛ در اين مفهوم «حاشيه» از ريشه «حشو» بمعناى زائد است و «تعليقه» گرچه به متن مربوط است امّا ممكن است توضيح آن نباشد بلكه نقد يا طرح اشكال يا اظهار نظرى مستقل باشد. در واقع تعليقهنويسى فرصتى است براى نويسنده كه ديدگاه خود را مطرح كند. با اين توضيح علت انتخاب عنوان «تعليقات» براى اين اثر توسط اهل فن، معلوم مىگردد؛ زيرا [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] علاوه بر گشودن ابهامات متن كه به هيچ وجه ساده نيست، در اين تعليقات، هم به نقد ديدگاههاى صاحب متن پرداخته است و هم رأى و نظر خويش را به اختصار بيان كرده است <ref>مقدمه مصحح، ص 8- 9</ref> | ||
#تعليقات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] بر الهيات شفا بر اساس نسخ موجود، بدون مقدمه شروع شده است و شايد اينگونه ورود به بحث، اقتضاى حاشيهنويسى باشد، يعنى حاشيه يا تعليقهنويسى از يك عبارت متن آغاز و معمولاً بر كناره صفحات متن نوشته مىشده است. از حواشى موجود چنين برمىآيد كه اغلب حاشيهنويسان بنا نداشتهاند كه اثرشان يك كتاب مستقل باشد گرچه بعداً ممكن است چنين شده باشد <ref>همان، ص 15</ref> | #تعليقات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] بر الهيات شفا بر اساس نسخ موجود، بدون مقدمه شروع شده است و شايد اينگونه ورود به بحث، اقتضاى حاشيهنويسى باشد، يعنى حاشيه يا تعليقهنويسى از يك عبارت متن آغاز و معمولاً بر كناره صفحات متن نوشته مىشده است. از حواشى موجود چنين برمىآيد كه اغلب حاشيهنويسان بنا نداشتهاند كه اثرشان يك كتاب مستقل باشد گرچه بعداً ممكن است چنين شده باشد <ref>همان، ص 15</ref> | ||
#بنا به نظر دكتر حبيبى، [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] در اين تعليقات از روش معمول و مرسوم خود در ساير آثارش كه به حكمت ذوقى و سلوك عرفانى توجه خاص دارد، عدول كرده و صرفاً به پيروى از متن به حكمت بحثى پرداخته -چنانكه در شرح هدايه اثيريه نيز همين راه را پيموده است- و حتى وقتى اندكى به وادى معنوى سير كرده از برادران اهل حكمت بحثى، عذر خواسته است <ref>همان، ص 17- 18</ref> البته شايان ذكر است كه روش فلسفه متعاليه، جامع است و تك بعدى نيست و نظر دكتر حبيبى قبل از انتشار نظريه دكتر [[فرامرز قراملکی، احد|احد فرامرز قراملكى]] درباره روش شناسى حكمت متعاليه و سرآغاز مطالعات ميان رشتهاى بيان شده است <ref>فرامرز قراملكى، احد، ص 179- 274</ref> | #بنا به نظر دكتر حبيبى، [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] در اين تعليقات از روش معمول و مرسوم خود در ساير آثارش كه به حكمت ذوقى و سلوك عرفانى توجه خاص دارد، عدول كرده و صرفاً به پيروى از متن به حكمت بحثى پرداخته -چنانكه در شرح هدايه اثيريه نيز همين راه را پيموده است- و حتى وقتى اندكى به وادى معنوى سير كرده از برادران اهل حكمت بحثى، عذر خواسته است <ref>همان، ص 17- 18</ref> البته شايان ذكر است كه روش فلسفه متعاليه، جامع است و تك بعدى نيست و نظر دكتر حبيبى قبل از انتشار نظريه دكتر [[فرامرز قراملکی، احد|احد فرامرز قراملكى]] درباره روش شناسى حكمت متعاليه و سرآغاز مطالعات ميان رشتهاى بيان شده است <ref>فرامرز قراملكى، احد، ص 179- 274</ref> |
ویرایش