۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
كتاب با مقدمهاى مفصل از محقق آغاز و مطالب در شش جلد تنظيم شده است. | كتاب با مقدمهاى مفصل از محقق آغاز و مطالب در شش جلد تنظيم شده است. | ||
نجمالدين تا آيه 17 و 18 سوره مباركه «والذاريات» را كه تفسير و شرح كرد، درگذشت و كتاب او ناتمام ماند. بعد از آن [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدوله سمنانى]] | نجمالدين تا آيه 17 و 18 سوره مباركه «والذاريات» را كه تفسير و شرح كرد، درگذشت و كتاب او ناتمام ماند. بعد از آن [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدوله سمنانى]] دنباله آن را گرفت، (علاءالدوله سوره «والذاريات» را تكميل نكرد) و تفسير را، از ابتداى سوره «والطور» تا آخر قرآن، در تكميل تفسير نجمالدين نوشت. وى همچنين تأويل سوره «الفاتحة» را با آنكه در اصل تفسير نجمالدين آمده است، بر آن افزود ...<ref>قاسمپور، محسن، ص 317</ref> | ||
تفاوت زيادى بين روشهاى اين دو مؤلف در اين تفسير ديده مىشود؛ بدين معنى كه آنچه نجمالدين نوشته است گاهى تفسير ظاهر است و آنچه هم جنبه تأويلى و اشارى دارد، بسيار آسان و قابل فهم است و حالآنكه آنچه [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدوله سمنانى]] | تفاوت زيادى بين روشهاى اين دو مؤلف در اين تفسير ديده مىشود؛ بدين معنى كه آنچه نجمالدين نوشته است گاهى تفسير ظاهر است و آنچه هم جنبه تأويلى و اشارى دارد، بسيار آسان و قابل فهم است و حالآنكه آنچه [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاءالدوله سمنانى]] نوشته است، به تفسير ظاهر هيچ مربوط نيست و صرفا مبتنى بر قواعد فلسفى صوفيه است و كسى كه در اصطلاحات ايشان وارد نباشد، چيزى از تفسير او نمىفهمد ...<ref>همان</ref> | ||
در اين تفسير، نقل و شرح احاديث نبوى يا تمسك و استشهاد بدانها قابل توجه مىباشد. اين نكته مسلم است كه احاديث، همچون آيات قرآن، در خدمت تأويلات نويسنده و يا تأييد اصول نظرى وى به كار گرفته شده است؛ گرچه مىتوان براى تعدادى از احاديثى كه در اين تفسير آمده است مستنداتى حداقل در سطح كتابهايى مانند [[صحيح بخارى]] و يا مسلم و يا ساير مسانيد و صحاح اهل سنت يافت، اما بدون شك بخش مهمى از اين احاديث، روايات صوفيه است ...<ref>همان، ص 334</ref> | در اين تفسير، نقل و شرح احاديث نبوى يا تمسك و استشهاد بدانها قابل توجه مىباشد. اين نكته مسلم است كه احاديث، همچون آيات قرآن، در خدمت تأويلات نويسنده و يا تأييد اصول نظرى وى به كار گرفته شده است؛ گرچه مىتوان براى تعدادى از احاديثى كه در اين تفسير آمده است مستنداتى حداقل در سطح كتابهايى مانند [[صحيح بخارى]] و يا مسلم و يا ساير مسانيد و صحاح اهل سنت يافت، اما بدون شك بخش مهمى از اين احاديث، روايات صوفيه است ...<ref>همان، ص 334</ref> |
ویرایش