پرش به محتوا

گفتگوی تمدنها در قرآن و حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) '
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>')
جز (جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) ')
خط ۶۹: خط ۶۹:
فصل دوم در مورد آداب گفتگوست. يكى از آداب گفتگو نگاه كردن به سخن مى‌باشد نه به گوينده‌ى آن؛ اگرچه حق در دست اهل باطل باشد بايد آن را فراگرفت. يكى ديگر از آداب، از دانسته‌ها سخن گفتن و از نادانسته‌ها لب فروبستن است.
فصل دوم در مورد آداب گفتگوست. يكى از آداب گفتگو نگاه كردن به سخن مى‌باشد نه به گوينده‌ى آن؛ اگرچه حق در دست اهل باطل باشد بايد آن را فراگرفت. يكى ديگر از آداب، از دانسته‌ها سخن گفتن و از نادانسته‌ها لب فروبستن است.


ويژگى ديگر آداب گفتگو اهتمام به ناشناخته‌هاست؛ به گفته‌ى حضرت على(ع)، دانشور كسى است كه بداند آموخته‌هايش در بين ناآموخته‌هايش كم است. يارى جستن از حقيقت، رهنمودجويى از قرآن و سنت و همچنين توضيح چگونگى بهره‌گيرى از قرآن در گفتمان، راستى سخن، يارى‌جويى از خدا در برابر كسى كه بحث كند، از ديگر ويژگى‌هاى آداب گفتگو مى‌باشد.
ويژگى ديگر آداب گفتگو اهتمام به ناشناخته‌هاست؛ به گفته‌ى [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] ، دانشور كسى است كه بداند آموخته‌هايش در بين ناآموخته‌هايش كم است. يارى جستن از حقيقت، رهنمودجويى از قرآن و سنت و همچنين توضيح چگونگى بهره‌گيرى از قرآن در گفتمان، راستى سخن، يارى‌جويى از خدا در برابر كسى كه بحث كند، از ديگر ويژگى‌هاى آداب گفتگو مى‌باشد.


در فصل سوم، آفت‌هاى گفتمان كه شامل هفت مورد مى‌شود (پيروى از گمان، هواهاى نفسانى، تقليد، جدالگرى، دشمنى، خشم و يارى‌جويى از باطل) توضيح داده شده است.
در فصل سوم، آفت‌هاى گفتمان كه شامل هفت مورد مى‌شود (پيروى از گمان، هواهاى نفسانى، تقليد، جدالگرى، دشمنى، خشم و يارى‌جويى از باطل) توضيح داده شده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش