۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) ') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
«ميناگر عشق، شرح موضوعى مثنوى معنوى»، از آثار [[زمانی، کریم|كريم زمانى]] (متولد تهران 1330ش)، به زبان فارسى و در شرح و توضيح مطالب مثنوى [[مولوی، جلالالدین محمد بن محمد|جلال الدين محمد بلخى]]، معروف به مولوى (604 - 672ق) است. مؤلف، نخست، كتاب مفصلى به نام «شرح جامع مثنوى معنوى» در هفت جلد نوشته و منتشر كرده و بعد اين اثر را پديد آورده است. شرح آقاى زمانى از سويى بسيار مختصر است و از سويى ديگر بيشتر جنبه ادبى و لفظى - نه عرفانى - دارد. | «ميناگر عشق، شرح موضوعى مثنوى معنوى»، از آثار [[زمانی، کریم|كريم زمانى]] (متولد تهران 1330ش)، به زبان فارسى و در شرح و توضيح مطالب مثنوى [[مولوی، جلالالدین محمد بن محمد|جلال الدين محمد بلخى]]، معروف به مولوى (604 - 672ق) است. مؤلف، نخست، كتاب مفصلى به نام «شرح جامع مثنوى معنوى» در هفت جلد نوشته و منتشر كرده و بعد اين اثر را پديد آورده است. شرح آقاى زمانى از سويى بسيار مختصر است و از سويى ديگر بيشتر جنبه ادبى و لفظى - نه عرفانى - دارد. | ||
اين كتاب از نظر روشى، سخت پريشان و مشوش است و در آن، صدها موضوع بدون هيچ نظمى در صد و هفتاد و چهار محور مطرح شده است! محورها نيز سامانى ندارد و از «خداشناسى» (ميناگر عشق، ص 1) شروع مى‌شود و با «تجلى» (همان، ص 19)، و «ظهور و خفاى حق» (همان، ص 24) و... ادامه مى‌يابد و با «فضيلت‌هاى اخلاقى حضرت على(ع) در مثنوى» (همان، ص 990) خاتمه مى‌پذيرد. شايسته بود نويسنده محترم موضوعات را به‌صورت منظم عرضه مى‌كرد و مثلا مباحث را به ترتيب الفبايى و يا دسته‌بندى موضوعى بر اساس ساختار علوم مانند فقه، كلام، اخلاق، عرفان و... سامان مى‌داد. | اين كتاب از نظر روشى، سخت پريشان و مشوش است و در آن، صدها موضوع بدون هيچ نظمى در صد و هفتاد و چهار محور مطرح شده است! محورها نيز سامانى ندارد و از «خداشناسى» (ميناگر عشق، ص 1) شروع مى‌شود و با «تجلى» (همان، ص 19)، و «ظهور و خفاى حق» (همان، ص 24) و... ادامه مى‌يابد و با «فضيلت‌هاى اخلاقى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] در مثنوى» (همان، ص 990) خاتمه مى‌پذيرد. شايسته بود نويسنده محترم موضوعات را به‌صورت منظم عرضه مى‌كرد و مثلا مباحث را به ترتيب الفبايى و يا دسته‌بندى موضوعى بر اساس ساختار علوم مانند فقه، كلام، اخلاق، عرفان و... سامان مى‌داد. | ||
البته مؤلف فقط در 11 مورد از محورهاى صد و هفتاد و چهارگانه، به شرح ذيل براى طبقه‌بندى مطالب كوشيده است: | البته مؤلف فقط در 11 مورد از محورهاى صد و هفتاد و چهارگانه، به شرح ذيل براى طبقه‌بندى مطالب كوشيده است: | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
10. «موضوعات گوناگون كلامى و فلسفى»؛ (همان، ص 932). | 10. «موضوعات گوناگون كلامى و فلسفى»؛ (همان، ص 932). | ||
11. «فضيلت‌هاى اخلاقى حضرت على(ع) در مثنوى». (همان، ص 990). | 11. «فضيلت‌هاى اخلاقى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] در مثنوى». (همان، ص 990). | ||
نكته انتقادى: اين طبقه‌بندى يازده‌گانه در رديف ساير موضوعات قرار گرفته است؛ در حالى كه چنين تقسيمى از نظر منطقى معتبر نيست و سبب تداخل و آشفتگى مباحث مى‌شود؛ به طور مثال، مورد ششم (فضيلت‌هاى اخلاقى حضرت على(ع) در مثنوى)، از مصاديق مورد اول (نكته‌هاى گوناگون اخلاقى) است و در هر حال، رده‌بندى‌هاى كتاب، بر اساس معيار واحدى صورت نگرفته و همين اشكال، سبب اختلال و ناهم‌آهنگى شده است. | نكته انتقادى: اين طبقه‌بندى يازده‌گانه در رديف ساير موضوعات قرار گرفته است؛ در حالى كه چنين تقسيمى از نظر منطقى معتبر نيست و سبب تداخل و آشفتگى مباحث مى‌شود؛ به طور مثال، مورد ششم (فضيلت‌هاى اخلاقى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] در مثنوى)، از مصاديق مورد اول (نكته‌هاى گوناگون اخلاقى) است و در هر حال، رده‌بندى‌هاى كتاب، بر اساس معيار واحدى صورت نگرفته و همين اشكال، سبب اختلال و ناهم‌آهنگى شده است. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||