۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أصل الشيعة و أصولها: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'حضرت علی(ع)' به 'حضرت علی(ع) '
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت علی(ع)' به 'حضرت علی(ع) ') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
مؤلف پس از مقدمه، از چگونگی شکلگیری مذهب شیعه سخن میگوید. وی معتقد است که پیامبر(ص) نخستین کسی است که بذر تشیع را پاشیده و آن را بهخوبی آبیاری و مراقبت نموده، تااینکه برومند شده و بعد از وفاتش به ثمر نشسته است. مؤلف با تکیه بر نقل روایاتی از از دانشمندانی از اهل سنت، چون سیوطی، ابن عدی، ابن حجر، ابن اثیر و زمخشری این مطلب را اثبات نموده است...<ref>ر.ک: همان، ص44 تا 46</ref> | مؤلف پس از مقدمه، از چگونگی شکلگیری مذهب شیعه سخن میگوید. وی معتقد است که پیامبر(ص) نخستین کسی است که بذر تشیع را پاشیده و آن را بهخوبی آبیاری و مراقبت نموده، تااینکه برومند شده و بعد از وفاتش به ثمر نشسته است. مؤلف با تکیه بر نقل روایاتی از از دانشمندانی از اهل سنت، چون سیوطی، ابن عدی، ابن حجر، ابن اثیر و زمخشری این مطلب را اثبات نموده است...<ref>ر.ک: همان، ص44 تا 46</ref> | ||
آنچه باعث شد که بعد از وفات پیامبر(ص)، خلافت از مسیر خود خارج شود، این بود که عدهای از صحابه، تصمیم گرفتند که خلافت را از حضرت علی(ع) بهسوی دیگری برگردانند، به بهانه کم سن بودن آن حضرت یا با این عذر که قریش نمیخواهد نبوت و خلافت هر دو در خاندان بنیهاشم باشد...<ref>همان، ص48 و 49</ref> | آنچه باعث شد که بعد از وفات پیامبر(ص)، خلافت از مسیر خود خارج شود، این بود که عدهای از صحابه، تصمیم گرفتند که خلافت را از [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] بهسوی دیگری برگردانند، به بهانه کم سن بودن آن حضرت یا با این عذر که قریش نمیخواهد نبوت و خلافت هر دو در خاندان بنیهاشم باشد...<ref>همان، ص48 و 49</ref> | ||
در ادامه، از زهد حضرت علی(ع) سخن رفته و سپس درباره واقعه طف (کربلا) و ظلم بنیامیه و بنیعباس مطالبی بیان شده است. | در ادامه، از زهد [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] سخن رفته و سپس درباره واقعه طف (کربلا) و ظلم بنیامیه و بنیعباس مطالبی بیان شده است. | ||
نویسنده میگوید در زمانی که امویان و عباسیان مشغول تحکیم پایههای سلطنت و حکومت خود بودند و بساط عیش و نوش خود را گسترانده و آشکارا به لهو و لعب دامن میزدند، فرزندان امیرالمؤمنین علی(ع)، تمام توجه خود را صرف علم، عبادت، ورع و زهد کردند و به زندگی مادی دل نبستند و در مسائل حکومت و سیاست دخالت نکردند؛ لذا باعث شدند که مسلمانان بهسوی آنان گرایش پیدا کرده و مذهب تشیع گسترش یابد. آنان با این عمل خود باعث شدند که مسلمانان به آنها روی کرده و از بنیامیه و بنیعباس روی برگردانند...<ref>همان، ص56</ref> | نویسنده میگوید در زمانی که امویان و عباسیان مشغول تحکیم پایههای سلطنت و حکومت خود بودند و بساط عیش و نوش خود را گسترانده و آشکارا به لهو و لعب دامن میزدند، فرزندان امیرالمؤمنین علی(ع)، تمام توجه خود را صرف علم، عبادت، ورع و زهد کردند و به زندگی مادی دل نبستند و در مسائل حکومت و سیاست دخالت نکردند؛ لذا باعث شدند که مسلمانان بهسوی آنان گرایش پیدا کرده و مذهب تشیع گسترش یابد. آنان با این عمل خود باعث شدند که مسلمانان به آنها روی کرده و از بنیامیه و بنیعباس روی برگردانند...<ref>همان، ص56</ref> | ||