۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'صحیح مسلم' به 'صحيح مسلم ') |
||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
او میگوید: پس از این تردیدها بود که بر آن شدم روایات در مدح صحابه را با میزان عقل و قرآن بسنجم، تا اینکه به این نتیجه دست یافتم که اغلب روایات درباره فضیلت اصحاب اشاره به فضیلت روشنی ندارد و بیشتر آنها از زبان صاحبانشان نقل شده است و گاه این ستایشها درباره یاران معاویه و خط بنیامیه ساخته شده است. | او میگوید: پس از این تردیدها بود که بر آن شدم روایات در مدح صحابه را با میزان عقل و قرآن بسنجم، تا اینکه به این نتیجه دست یافتم که اغلب روایات درباره فضیلت اصحاب اشاره به فضیلت روشنی ندارد و بیشتر آنها از زبان صاحبانشان نقل شده است و گاه این ستایشها درباره یاران معاویه و خط بنیامیه ساخته شده است. | ||
از جمله عواملی که مایه تشکیک است، توجیه و تأویلهای بیاساس درباره روایاتی است که در فضیلت و مقام علی(ع) از پیامبر اکرم(ص) صادر شده که هر کدام از این نصوص را به بهانهای بیارزش جلوه میدهند. همچنین روایاتی که در صحیح بخاری و | از جمله عواملی که مایه تشکیک است، توجیه و تأویلهای بیاساس درباره روایاتی است که در فضیلت و مقام علی(ع) از پیامبر اکرم(ص) صادر شده که هر کدام از این نصوص را به بهانهای بیارزش جلوه میدهند. همچنین روایاتی که در صحیح بخاری و [[صحيح مسلم]] از نوع ارتباط زناشویی پیامبر(ص) با همسرانش نقل شده بسیار دور از شأن ایشان است و دور از عقل است پیامبری که به فرموده قرآن دارای خلق عظیم است چنین رفتارهای ناشایستی مرتکب شده باشد. و این حکایت از آن دارد دستهایی پشتپرده وجود داشته برای جعل چنین روایاتی به هدف توجیه زنبارگی حکومتمداران شهوتران. دیگر از عوامل شک برانگیز، سبک اهل سنت در گزینش احادیث است، که اعتبار صحیح بودن احادیث را فقط در صحت سندی خلاصه کردهاند و از عقل و نص قرآن برای راستیآزمایی بهره نمیبرند<ref>ر.ک: همان، ص150-83</ref> | ||
تعصب بیجا بر عدالت صحابه و استناد به اجماع از دیگر علل تردید بود، آنان به قدری عدالت صحابه را افراطی مطرح میکنند که کوچکترین انتقادی به صحابه کفر و نفاق محسوب میشود و حال آنکه این طرح ضابطهای ندارد و نیز مخالف نص صریح قرآن است. آنان اجماع که بر پایه مطامع سیاسی است چنان ترویج میدهند که گویی از اصول اساسی دین است و اگر کسی با آن کوچکترن مخالفتی کند در گمراهی محض است. | تعصب بیجا بر عدالت صحابه و استناد به اجماع از دیگر علل تردید بود، آنان به قدری عدالت صحابه را افراطی مطرح میکنند که کوچکترین انتقادی به صحابه کفر و نفاق محسوب میشود و حال آنکه این طرح ضابطهای ندارد و نیز مخالف نص صریح قرآن است. آنان اجماع که بر پایه مطامع سیاسی است چنان ترویج میدهند که گویی از اصول اساسی دین است و اگر کسی با آن کوچکترن مخالفتی کند در گمراهی محض است. | ||
ویرایش