حکمت‌نامه پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم (فارسی): تفاوت میان نسخه‌ها

متن كتاب، برگرفته از «ميزان الحكمة» و ساير دانشنامه‌هايى است كه تاكنون توسط پژوهشكده علوم و معارف حديث، تأليف و ترجمه شده است <ref>مقدمه نويسنده، ج 1، ص 9</ref>.

در اين مجموعه، تنها احاديثى ذكر شده است كه در منابع حديثى، مستند به شخص پيامبر(ص) بوده و در آن، در بسيارى موارد، براى آشنايى پژوهشگران با فهم دقيق سخنان آن بزرگوار، توضيح، تحليل و جمع‌بندى‌هاى مفيدى ارائه شده است <ref>همان</ref>.

در مقدمه مؤلف، به نكاتى در رابطه با كتاب، اشاره شده است <ref>مقدمه مؤلف، ج 1، ص 7 - 11</ref>.

مقدمه جناب مهدوى‌راد با عنوان «درآمد»، گزارشى اجمالى از محتويات كتاب، مى‌باشد <ref>درآمد، ج 1، 15 - 100</ref>.

بخش اول، داراى عنوان «حكمت‌هاى عقلى و علمى» است و در دو باب تنظيم شده است. در باب اول، پيش از بيان سخنان حكمت‌آميز پيامبر(ص)، ضمن پژوهشى، معناى «عقل» از نظر لغوى و از نگاه روايات اسلامى، مورد بررسى قرار گرفته و توضيح داده شده كه واژه «عقل» در متون اسلامى، گاه درباره ادراكات انسان به كار رفته و گاه درباره محصول ادراكات او. همچنين مقصود از «عقل نظرى» و «عقل عملى» و تفاوت ميان «عاقل» و «عالم» و خطر علم بدون عقل، بيان گرديده است <ref>درآمد، ج 1، ص 21</ref>.

سپس به‌منظور فهم درست آيات و احاديثى كه در نكوهش جهل و جاهل و ضرورت جهل‌زدايى از جامعه وارد شده، چهار معنا براى «جهل» ارائه مى‌گردد و خطرناك‌ترين جهل براى انسان، تبيين مى‌شود و در پايان، اين پژوهش، به اين پرسش پاسخ مى‌دهد كه: چرا برخلاف متعارف كه «جهل» در برابر «علم» مطرح مى‌گردد، در نصوص اسلامى و به تبع آن در منابع حديثى، «جهل» در برابر «عقل» قرار گرفته است؟ <ref>همان</ref>.

پس از اين تحقيق مقدماتى، در ضمن دوازده فصل، سخنان پيامبر(ص) درباره عقل و جهل گزارش شده است <ref>همان، ص 22</ref>.

در باب دوم، پيش از گزارش سخنانى از پيامبر(ص) درباره «علم»، «معرفت» و «حكمت»، ابتدا مفهوم لغوى اين واژه‌ها و سپس معناى «علم» و «معرفت» از منظر قرآن و احاديث بيان گرديده و توضيح داده شده كه در متون دينى اسلام، علم و معرفت، گاه در مفهوم حقيقى خود به كار رفته‌اند و گاه در مفهوم اصطلاحى و ظاهرى‌اشان <ref>همان، ص 24</ref>.

در ادامه، مفهوم «حكمت» از نگاه قرآن و حديث مورد بررسى قرار گرفته و ضمن تقسيم حكمت به علمى، عملى و حقيقى، تبيين گرديده كه هريك از آن‌ها، به‌منزله پله‌هاى استوارى هستند كه انسان با بهره‌گيرى از آن‌ها، مى‌تواند به قله كمال انسانى صعود كند <ref>همان</ref>.

در بخش دوم، حكمت‌ها، سخنان و آموزه‌هاى بلند نبوى درباره مبانى اعتقادى اسلام، در ضمن هشت باب و مجموعا 51 فصل، ارائه شده است. عنوان اين ابواب، عبارتند از: ايمان؛ ايمان به خدا؛ قضا و قدر؛ محبت خدا؛ نبوت؛ قرآن و حديث؛ تبيين دين، شريعت و اسلام و ايمان به معاد <ref>همان، ص 32</ref>.

در بخش سوم، سخنان حكيمانه پيامبر(ص) درباره رهبرى، پيشوايى و هدايت، گزارش شده است. اين بخش، در دو باب «رهبرى و امامت» و «عوامل پيشرفت و انحطاط امت» تنظيم شده است <ref>همان، ص 42</ref>.

نويسنده در بخش چهارم، در دوازده باب، به جهان، انسان و آفرينش آن‌ها و مسائل مرتبط با آن‌ها پرداخته است <ref>همان، ص 48</ref>.

در بخش پنجم، سخنان پيامبر(ص) درباره تبليغ، پرورش كودك، پرورش جوان، عوامل خودسازى و موانع آن، در پنج باب و 116 فصل، ارائه گرديده است <ref>همان، ص 53</ref>.

در بخش ششم، سخنان پيامبر(ص) درباره عبادت خدا و كارهاى نيكو، نماز، دعا، ذكر، روزه و آداب ماه رمضان، حج و عمره، امر به معروف و نهى از منكر، جهاد و مكان‌هايى كه عبادت در آن‌ها از فضيلت بيشترى برخوردار است، در هشت باب و 72 فصل، ارائه گرديده است <ref>همان، ص 66</ref>.

اسلام، دين زندگى است و نگاه معارف آن به اجتماع و سياست و آميختگى آن‌ها با معارف عبادى و اعتقادى، از فصول برجسته اين آيين الهى است و پيامبر(ص)، مهم‌ترين وجه رسالتش را «تتميم اخلاق» معرفى كرده است و آموزه‌هايش در ابعاد گسترده اجتماع، از مكانتى رفيع برخوردار است. در بخش هفتم، حكمت‌هاى نبوى در موضوعات مختلف اخلاقى و اجتماعى، در چهار باب: «مهم‌ترين عوامل شكل‌گيرى جامعه مطلوب»؛ «موانع شكل‌گيرى جامعه آرمانى»؛ «خانواده» و «حقوق»، در ضمن 28 فصل، گزارش شده است <ref>همان، ص 75</ref>.

به اعتقاد نويسنده اگر بگوييم كه اسلام، دين سعادت انسان است و همه آموزه‌هاى آن در جهت بركشيدن انسان به قله‌هاى سعادت رقم زده شده، سخنى به‌گزاف نگفته‌ايم. به باور وى، تعاليم الهى با واقع‌نگرى، به تمام ابعاد وجود انسان نگريسته و بر اساس نيازهاى گوناگون او، برنامه‌ريزى كرده است. وى بر اين باور است كه در آموزه‌هاى پيامبر(ص)، آغازين نكته، توجه انسان به همت‌ورزى در جهت رسيدن به سعادت دنيوى و اخروى است. در نگاه ايشان، دنيا مركب راهوارى است كه اگر انسان به‌درستى از آن بهره گيرد و افسار خرد، توسن هوا و هوس را از سركشى بازدارد، بى‌گمان بر قله مقصود، فراز خواهد آمد. بخش هشتم، حكمت‌هاى نبوى درباره مسائل اقتصادى و آموزه‌هاى مرتبط با معيشت انسانى است كه در پنج باب، سامان يافته است <ref>همان، ص 81</ref>.

در بخش نهم، ره‌نمودها، آموزه‌ها و تعاليم بهداشتى و پزشكى‌اى كه از پيامبر(ص) گرازش شده، در سه باب: «ره‌نمودهايى درباره پزشكى و بهداشت»؛ «ميوه‌درمانى، گياه‌درمانى و غذادرمانى» و «بيمارى»، ارائه گرديده است <ref>همان، ص 84</ref>.