تاريخ النحو العربي في المشرق و المغرب: تفاوت میان نسخه‌ها

دكتر عبدالعزيز تويجرى در مقدمه كتاب، مطالبى در مورد اهميت و ارزش بسيار زياد علم نحو و كاربرد آن و همچنين مطالبى در مورد كتاب و مؤلف آن بيان كرده است .<ref>مقدمه، ص 8</ref>.

مؤلف، در مقدمه از گام‌هاى نخستينى كه در دانش نحو برداشته شد، حركت احياء تراث نحوى، چاره‌جويى براى آسان‌سازى تعليم و تعلم، هدف از تأليف اين كتاب، روش مورد اعتماد، دوران مختلف علم نحو (شامل دوره تأسيس، دوره تدوين و تصنيف، دوره بيان و تحصيل، دوره حصر و تنظير، دوره تأصيل و تقويم، دوره تصحيح و تثبيت و دوره تجديد و تيسير)، چگونگى برخورد با تراث نحوى، چاره‌جويى‌هايى براى گسترش و تسهيل دانش نحو، سماع، نظريه عامل، قياس و تعليل سخن گفته است .<ref>مقدمه، ص 11 تا 34</ref>.

قسمت اول كتاب، پيرامون نحو در مشرق است. اين بخش مشتمل بر چهار باب است. در باب اول، از عصر تأسيس علم نحو بحث شده است. مؤلف، ابتدا مطالبى را در مورد پيدايش علم نحو ذكر كرده و در ادامه اسامى كسانى را كه در شكل‌گيرى علم نحو سهيم بوده‌اند، ذكر نموده است؛ افرادى همچون اميرالمومنين(ع) كه مؤلف وى را اولين كسى دانسته كه اصولِ علم نحو را وضع نموده و روايتى را كه بر اين مطلب دلالت مى‌كند ذكرنموده است، ابوالاسود دئلى و شاگردان وى (مانند نصر بن عاصم، يحيى بن يعمر، عنبسه و...)، عبدالله بن ابى‌اسحاق حضرمى و ابوعمرو بن العلاء .<ref>متن، ص 41 تا 56</ref>.

در اين باب از كسانى همچون عيسى بن عمر، يونس بن حبيب، اخفش كبير، [[خلیل بن احمد|خليل بن احمد]] و... ياد شده است .<ref>متن، ص 67 تا 144</ref>.

در پايان بخش اول، خاتمه‌اى آورده شده و در آن مطالبى مختصر پيرامون نحو در مشرق بيان شده است .<ref>متن، ص 263</ref>.