۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
'''العلوم الفلكية عند آلالبيت(ع)'''، اثر مازن المؤمن، بررسى علوم افلاك و نجوم در ميان نصوص دينى از زبان اهلبيت(ع) مىباشد كه به زبان عربى و در سال 1426ق، نوشته شده است. | '''العلوم الفلكية عند آلالبيت(ع)'''، اثر مازن المؤمن، بررسى علوم افلاك و نجوم در ميان نصوص دينى از زبان اهلبيت(ع) مىباشد كه به زبان عربى و در سال 1426ق، نوشته شده است. | ||
عدم وجود كتابى در اين موضوع، انگيزه تأليف نويسنده در تدوين اثر حاضر بوده است <ref>مقدمه، ص 7</ref> | عدم وجود كتابى در اين موضوع، انگيزه تأليف نويسنده در تدوين اثر حاضر بوده است .<ref>مقدمه، ص 7</ref> | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
در مقدمه، ضمن بيان جايگاه علم نجوم و توجه و تأكيد اسلام به تفكر در خلق آسمان و زمين، به موضوع ابواب كتاب، اشاره شده است <ref>مقدمه، ص 7</ref> | در مقدمه، ضمن بيان جايگاه علم نجوم و توجه و تأكيد اسلام به تفكر در خلق آسمان و زمين، به موضوع ابواب كتاب، اشاره شده است .<ref>مقدمه، ص 7</ref> | ||
باب اول، مدخل تمهيدى بوده و در آن، مقصود از علوم فلكيه تبيين شده و سپس، به تاريخ آن قبل از اسلام و همچنين در اسلام پرداخته شده، درحالىكه به اين نكته اشاره گرديده كه اسلام، مردم را به نظر و تفكر در آسمان و اجرام آن دعوت نموده تا بدينوسيله، به قدرت صانع و مبدع آن، پى برده شود <ref>مقدمه، ص 11</ref> | باب اول، مدخل تمهيدى بوده و در آن، مقصود از علوم فلكيه تبيين شده و سپس، به تاريخ آن قبل از اسلام و همچنين در اسلام پرداخته شده، درحالىكه به اين نكته اشاره گرديده كه اسلام، مردم را به نظر و تفكر در آسمان و اجرام آن دعوت نموده تا بدينوسيله، به قدرت صانع و مبدع آن، پى برده شود .<ref>مقدمه، ص 11</ref> | ||
نويسنده، معتقد است كه اسلام در زمان خود، بهوسليه نصوص قرآنى و روايات پيامبر(ص) و اهلبيت(ع)، تمام انواع اساطير، خرافات، تنجيم و پيشگويى را مردود دانسته است <ref>همان</ref> | نويسنده، معتقد است كه اسلام در زمان خود، بهوسليه نصوص قرآنى و روايات پيامبر(ص) و اهلبيت(ع)، تمام انواع اساطير، خرافات، تنجيم و پيشگويى را مردود دانسته است .<ref>همان</ref> | ||
در ادامه، به بعضى از دستاوردهاى فلكى اسلامى از جمله: محيط زمين، عرض خورشيد و ماه و حجم برخى از كواكب؛ برخى از ستارهشناسان مسلمان مانند: فزارى، ابومعشر بلخى، بتانى، ابن يونس، ابن هيثم، بيرونى، ابن شاطر، غياثالدين كاشى و... و تأليفات در علوم فلكيه مانند: «الزيج الصابي»، «صور الكواكب الثمانية و الأربعين»، «الزيج الكبير الحاكمي»، «القانون المسعودي»، «فرج المهموم في تاريخ علماء النجوم»، «كتاب الهيئة»، «التذكرة في الهيئة»، «نهاية الإدراك في دراية الأفلاك»، «الملخص في الهيئة» و «تشريح الأفلاك» اشاره شده است <ref>متن كتاب، ص 35 - 86</ref> | در ادامه، به بعضى از دستاوردهاى فلكى اسلامى از جمله: محيط زمين، عرض خورشيد و ماه و حجم برخى از كواكب؛ برخى از ستارهشناسان مسلمان مانند: فزارى، ابومعشر بلخى، بتانى، ابن يونس، ابن هيثم، بيرونى، ابن شاطر، غياثالدين كاشى و... و تأليفات در علوم فلكيه مانند: «الزيج الصابي»، «صور الكواكب الثمانية و الأربعين»، «الزيج الكبير الحاكمي»، «القانون المسعودي»، «فرج المهموم في تاريخ علماء النجوم»، «كتاب الهيئة»، «التذكرة في الهيئة»، «نهاية الإدراك في دراية الأفلاك»، «الملخص في الهيئة» و «تشريح الأفلاك» اشاره شده است .<ref>متن كتاب، ص 35 - 86</ref> | ||
در باب دوم، به مواد فلكى و آنچه مربوط به نجوم و افلاك بوده و در روايات اهلبيت(ع) وارد شده، اشاره شده است. اين مواد عبارتند از: فلك، افلاك، سماء، سماوات، شمس، قمر، كره زمين، ستارگان، بروج، كواكب، سيارات، سنگهاى آسمانى، شهاب و... <ref>مقدمه، ص 11</ref> | در باب دوم، به مواد فلكى و آنچه مربوط به نجوم و افلاك بوده و در روايات اهلبيت(ع) وارد شده، اشاره شده است. اين مواد عبارتند از: فلك، افلاك، سماء، سماوات، شمس، قمر، كره زمين، ستارگان، بروج، كواكب، سيارات، سنگهاى آسمانى، شهاب و... .<ref>مقدمه، ص 11</ref> | ||
نويسنده در مورد تمامى اين الفاظ، به نصوص قرآنى و حديثى كه از پيامبر(ص) و اهلبيت(ع) وارد شده، اشاره نموده است <ref>همان</ref> | نويسنده در مورد تمامى اين الفاظ، به نصوص قرآنى و حديثى كه از پيامبر(ص) و اهلبيت(ع) وارد شده، اشاره نموده است .<ref>همان</ref> | ||
در باب سوم، به بحث و بررسى سنن و عناصر كلى جهان هستى پرداخته شده است. نويسنده در اين باب، به چگونگى تشكيل جهان هستى و نظريات مطرحشده در قرآن و روايات پيرامون آن، فناى عالم، جاذبه عمومى، بعد زمانى در جهان هستى، سكان آسمانها و... پرداخته است <ref>همان</ref> | در باب سوم، به بحث و بررسى سنن و عناصر كلى جهان هستى پرداخته شده است. نويسنده در اين باب، به چگونگى تشكيل جهان هستى و نظريات مطرحشده در قرآن و روايات پيرامون آن، فناى عالم، جاذبه عمومى، بعد زمانى در جهان هستى، سكان آسمانها و... پرداخته است .<ref>همان</ref> | ||
فهرست الفاظ فلكى واردشده در قرآن كريم و نهج البلاغة كه عبارتند از: سماء، سماوات، شمس، قمر، نجم و نجوم، كوكب و كواكب، شهاب و شهب، بروج و فلك بهصورت ضميمه در انتهاى كتاب آمده است <ref>متن كتاب، ص 337</ref> | فهرست الفاظ فلكى واردشده در قرآن كريم و نهج البلاغة كه عبارتند از: سماء، سماوات، شمس، قمر، نجم و نجوم، كوكب و كواكب، شهاب و شهب، بروج و فلك بهصورت ضميمه در انتهاى كتاب آمده است .<ref>متن كتاب، ص 337</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
ویرایش