از آگاهان بپرسید: تفاوت میان نسخه‌ها

اصل کتاب در یک جلد سامان یافته، اما ترجمه آن، در دو جلد تنظیم شده است. در ابتدای کتاب، دو مقدمه از مترجم افزوده شده است. مترجم در مقدمه نخست، ضمن ذکر انگیزه ترجمه (که عبارت است از درخواست یکی از دوستان مترجم و استخاره کردن وی از این بابت) .<ref>ر.ک: ترجمه نخست، ج1، ص3-4</ref>، به بیان و توضیح وجه تسمیه کتاب پرداخته و به این نکته اشاره کرده است که دکتر تیجانى در نام‌گذارى این کتاب نیز مانند کتاب گذشته‌اش، از قرآن کریم، اقتباس کرده و آن را «فَاسْألُوا أَهْلَ الذِّكرِ» نامیده است؛ یعنى از اهل ذکر بپرسید. این آیه در دو سوره نحل و انبیا تکرار شده است و نکته‌اى که تذکرش ضرورى مى‌باشد این است که «ذکر» در قرآن، هم به معناى قرآن و کتاب آسمانى نازل شده و هم به معناى پیامبر(ص) آمده است. همچنین بسیارى از مفسرین، اهل ذکر را به علما و دانشمندان که به قرآن و سنت آگاهى زیادى دارند، تأویل کرده‌اند و در هر سه صورت، بى‌گمان، اهل بیت پیامبر(ص)، مقصود و مورد نظر آیه شریفه‌اند.<ref>همان، ص4-5</ref>.

# پاورقى‌ها که در چاپ گذشته خیلى ریز و ناخوانا بود، در اینجا درشت‌تر و خواناتر شده است.<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>.

«إنّ كل الأحكام التشريعية و العقائد الإسلامية، جاءتنا عن طريق الصحابة، فليس هناك أحد يدّعي أنّه يعبد اللّه من خلال الكتاب و السنّة إلاّ و كان الصحابة هم الواسطة لإيصال هذين المصدرين الأساسيين إلى كلّ المسلمين في مشارق الأرض و مغاربها و بما أنّ الصّحابة اختلفوا بعد الرّسول(ص) و تفرّقوا و تسابّوا و تلاعنوا و تقاتلوا حتّى قتل بعضهم بعضا فلا يمكن و الحال هذه، أن نأخذ عنهم الأحكام بدون نقاش و لا نقد و لا تمحيص و لا اعتراض، كما لا يمكن أن نحكم لهم أو عليهم بدون معرفة أحوالهم و قرائة تاريخهم و ما فعلوه في حياة النبي(ص) و بعد وفاته و نمحّص المحقّ من المبطل و المؤمن من الفاسق و المخلص من المنافق و نعرف المنقلبين من الشّاكرين».<ref>تیجانی سماوی، محمد، ص113</ref>.

«تمام احکام تشریعى و عقاید اسلامى از راه اصحاب به ما رسیده است. هیچ کس ادعایى ندارد که از راه کتاب و سنت، عبادت خدا مى‌کند، جز اینکه اصحاب واسطه رساندن این دو مصدر اصلى به تمام مسلمانان در شرق و غرب عالم هستند و از اینکه اصحاب، پس از رسول خدا(ص) اختلاف کردند، متفرق شدند، به هم فحش دادند، یکدیگر را لعن کردند و حتى با هم پیکار نموده و همدیگر را کشتند؛ پس نمى‌شود، بدون هیچ بحث و نقد و اعتراض و تحقیقى، احکام را از آنان فراگرفت و همچنین نمى‌توانیم به نفع یا علیه یکى از آنان داورى کنیم جز اینکه احوال و اوضاعشان را بررسى کرده و تاریخ زندگى آنان را چه در حیات رسول خدا و چه پس از آن، بررسى نماییم و بدین‌سان حق‌جوى را از دنباله‌روى باطل و مؤمن را از تبهکار و مخلص را از منافق و مرتد را از شاکر جدا ساخته و تشخیص دهیم».<ref>متن کتاب، ج1، ص229</ref>.

فهرست مطالب در ابتدای کتاب آمده و در پاورقی‌ها علاوه بر ذکر منابع.<ref>همان، ص93</ref>، به توضیح برخی از مطالب متن پرداخته شده است.<ref>همان، ص96</ref>.