۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
'''نجمالدين على [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|كاتبى قزوينى]]'''، معروف به «كاتبى» و «دبيران»، از حكيمان و عالمان بزرگ ايران در قرن هفتم هجرى است. از نخستين سالهاى زندگى وى خبرى در دست نيست. ايشان به درخواست خواجه شمسالدين محمد جوينى وزير، در مدرسهاى كه خواجه ساخته بود به تدريس مشغول شد. همچنين در ساخت رصدخانه مراغه به [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] كمك كرد. | '''نجمالدين على [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|كاتبى قزوينى]]'''، معروف به «كاتبى» و «دبيران»، از حكيمان و عالمان بزرگ ايران در قرن هفتم هجرى است. از نخستين سالهاى زندگى وى خبرى در دست نيست. ايشان به درخواست خواجه شمسالدين محمد جوينى وزير، در مدرسهاى كه خواجه ساخته بود به تدريس مشغول شد. همچنين در ساخت رصدخانه مراغه به [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] كمك كرد. | ||
كاتبى قزوينى، شافعىمذهب بوده است. علامهى حلى در بارهى او مىنويسد: «از فاضلان عصر و از دانشمندترين آنها به منطق بوده و او را تصانيف زيادى است كه من شرح كشف را پيش وى خواندم. اخلاق او نيكوست و مناظرات خوبى دارد و از دانشمندترين علماى شافعى است و در حكمت تبحر دارد». | |||
او در رمضان سال 675ق؛ يعنى سه سال پس از مرگ [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]]، وفات يافت. از جمله شاگردان بزرگ دبيران، قوامالدين ابوعلى محمديازرى حكيم است كه در سال667 به مراغه رفت و در خدمت كاتبى منطق آموخت. | او در رمضان سال 675ق؛ يعنى سه سال پس از مرگ [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]]، وفات يافت. از جمله شاگردان بزرگ دبيران، قوامالدين ابوعلى محمديازرى حكيم است كه در سال667 به مراغه رفت و در خدمت كاتبى منطق آموخت. | ||