۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'واعظزاده خراسانى' به 'واعظزاده خراسانى ') |
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
#كتاب حاضر، كتابى است در طريق وحدت اسلامى كه نقاب نفاق از چهره اين گروه خودخوانده برمىدارد. نكته جالب در اين كتاب آن است كه نقد افكار و انديشههاى سلفيه و از جمله آرا و عقايد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] از سوى يكى از عالمان اهل سنت صورت مىپذيرد كه - به تعبير استاد گرانقدر آيتاللّه [[واعظ زاده خراسانی، محمد|واعظزاده خراسانى]] - تا نيمه راه تقريب را پيموده است. | #كتاب حاضر، كتابى است در طريق وحدت اسلامى كه نقاب نفاق از چهره اين گروه خودخوانده برمىدارد. نكته جالب در اين كتاب آن است كه نقد افكار و انديشههاى سلفيه و از جمله آرا و عقايد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] از سوى يكى از عالمان اهل سنت صورت مىپذيرد كه - به تعبير استاد گرانقدر آيتاللّه [[واعظ زاده خراسانی، محمد|واعظزاده خراسانى]] - تا نيمه راه تقريب را پيموده است. | ||
#:او در اين كتاب مىكوشد تا روشن سازد چگونه برساختن مذهبى به نام سلفيه و تكفير همه ديگر مذاهب، بدعتى است كه با ادعاى پيروى از سلف سازگارى ندارد. اين سخن نخست و بنيادين كتاب است، گرچه در كنار آن به پارهاى از نمونههايى كه سلفيه آنها را بدعت مىشمرند، مىپردازد و اثبات مىكند كه اين نمونهها نه فقط بدعت نيست، بلكه كارى است كه «سلف» انجام مىدادهاند. از جمله درباره توسل و استشفاع مىگويد: | #:او در اين كتاب مىكوشد تا روشن سازد چگونه برساختن مذهبى به نام سلفيه و تكفير همه ديگر مذاهب، بدعتى است كه با ادعاى پيروى از سلف سازگارى ندارد. اين سخن نخست و بنيادين كتاب است، گرچه در كنار آن به پارهاى از نمونههايى كه سلفيه آنها را بدعت مىشمرند، مىپردازد و اثبات مىكند كه اين نمونهها نه فقط بدعت نيست، بلكه كارى است كه «سلف» انجام مىدادهاند. از جمله درباره توسل و استشفاع مىگويد: | ||
#:«در مورد توسل به آبروى رسول خدا (ص) يا ديگر صالحان و مقربان، ما هيچ بحث و منازعهاى بر سر آن در عصر سلف و در سه نسلى كه به برترى آنان گواهى داده شده است، سراغ نداريم و آنچه مىدانيم و آنچه در اين موضوع صحتش براى ما ثابت شده، روايات ثابت و صحيحى است كه از توسل جستن صحابه و يا از تبرك جستن آنان به عرق رسول خدا (ص) و موى او و نيز آب وضوى او حكايت دارد و در [[صحيح مسلم]] و [[صحيح بخارى]] ثبت و نقل شده است» <ref>مقدمه مترجم، ص16 و 17</ref>. | #:«در مورد توسل به آبروى رسول خدا(ص) يا ديگر صالحان و مقربان، ما هيچ بحث و منازعهاى بر سر آن در عصر سلف و در سه نسلى كه به برترى آنان گواهى داده شده است، سراغ نداريم و آنچه مىدانيم و آنچه در اين موضوع صحتش براى ما ثابت شده، روايات ثابت و صحيحى است كه از توسل جستن صحابه و يا از تبرك جستن آنان به عرق رسول خدا(ص) و موى او و نيز آب وضوى او حكايت دارد و در [[صحيح مسلم]] و [[صحيح بخارى]] ثبت و نقل شده است» <ref>مقدمه مترجم، ص16 و 17</ref>. | ||
#همانگونهكه از عنوان كتاب پيداست، اين كتاب نقدى است از سوى يكى از عالمان اهل سنت بر مبانى وهابيت؛ ازاينروى، ممكن است نويسنده نكاتى را آورده باشد كه با عقيده شيعه سازگارى ندارد. | #همانگونهكه از عنوان كتاب پيداست، اين كتاب نقدى است از سوى يكى از عالمان اهل سنت بر مبانى وهابيت؛ ازاينروى، ممكن است نويسنده نكاتى را آورده باشد كه با عقيده شيعه سازگارى ندارد. | ||
#:مترجم با عنايت به اين مهم كه هدف اصلى كتاب، نقد وهابيت است، در برابر آنگونه نكاتى كه نويسنده آورده تا جايى كه توانسته بىطرف مانده است؛ چه، نقد و بررسى آن نكات، اولا: در چهارچوب هدف كتاب حاضر نيست و ثانيا: به اعتقاد نگارنده اين يادداشت، بحث و بررسى و نقد و كنكاش درباره «فرقه ناجيه» همان اندازه به «وحدت اسلامى» آسيب مىرساند كه برساختن مذهبى با نام سلفيه <ref>همان، ص17</ref>. | #:مترجم با عنايت به اين مهم كه هدف اصلى كتاب، نقد وهابيت است، در برابر آنگونه نكاتى كه نويسنده آورده تا جايى كه توانسته بىطرف مانده است؛ چه، نقد و بررسى آن نكات، اولا: در چهارچوب هدف كتاب حاضر نيست و ثانيا: به اعتقاد نگارنده اين يادداشت، بحث و بررسى و نقد و كنكاش درباره «فرقه ناجيه» همان اندازه به «وحدت اسلامى» آسيب مىرساند كه برساختن مذهبى با نام سلفيه <ref>همان، ص17</ref>. |
ویرایش