پرش به محتوا

توسل: تفاوت میان نسخه‌ها

۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۳ آوریل ۲۰۱۷
جز
جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)'
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (')
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)')
خط ۶۴: خط ۶۴:
- آنهايى كه بين وهابيان و ساير مسلمان مورد اختلاف است.
- آنهايى كه بين وهابيان و ساير مسلمان مورد اختلاف است.


مواردى از قبيل «توسل به خدا، به ذات و اسماء و صفاتش»، «توسل به طاعت و ايمان»، «توسل به قرآن»، «توسل به پيامبر در روز قيامت»، «توسل به آثار و دعاى پيامبر در حال حيات»، «توسل به ذات پيامبر (ص) قبل از تولد» و «توسل به انبيا و اوليا در حياتشان» به اجماع مسلمين جايز است.
مواردى از قبيل «توسل به خدا، به ذات و اسماء و صفاتش»، «توسل به طاعت و ايمان»، «توسل به قرآن»، «توسل به پيامبر در روز قيامت»، «توسل به آثار و دعاى پيامبر در حال حيات»، «توسل به ذات پيامبر(ص) قبل از تولد» و «توسل به انبيا و اوليا در حياتشان» به اجماع مسلمين جايز است.


از موارد عدم جواز، «توسل به طاغوت» و «توسل به بتان» مى‌باشد.
از موارد عدم جواز، «توسل به طاغوت» و «توسل به بتان» مى‌باشد.


موارد اختلافى بين وهابيان و ساير مسلمانان عبارت است از: «توسل به مقام و جاه پيامبر (ص) و اولياى الهى در حيات برزخى»، «توسل به دعاى پيامبر (ص) و اولياى الهى در حيات برزخى» و «توسل به آثار پيامبر (ص) و اوليا در حيات برزخى».
موارد اختلافى بين وهابيان و ساير مسلمانان عبارت است از: «توسل به مقام و جاه پيامبر(ص) و اولياى الهى در حيات برزخى»، «توسل به دعاى پيامبر(ص) و اولياى الهى در حيات برزخى» و «توسل به آثار پيامبر(ص) و اوليا در حيات برزخى».


مؤلف در اين بخش از كتابش بعد از آوردن نظر وهابيان در هريك از موارد مذكور، نمونه‌هاى فراوانى از آراء و نظرات علماى اهل سنت را در جواز اين نوع توسل ذكر مى‌كند.
مؤلف در اين بخش از كتابش بعد از آوردن نظر وهابيان در هريك از موارد مذكور، نمونه‌هاى فراوانى از آراء و نظرات علماى اهل سنت را در جواز اين نوع توسل ذكر مى‌كند.


ايشان در ذيل «توسل به دعاى پيامبر (ص) در حيات برزخى»، قول [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]، مبنى بر عدم جواز اين نوع توسل را ذكر كرده، سپس به آيه 64 سوره نساء مبنى بر اينكه با تنقيح مناط و اخذ ملاك مى‌توان توسل را به عصر بعد از وفات پيامبر نيز تعميم داد، تمسك نموده، آنگاه روايتى را از بيهقى و ابن ابى‌شيبه نقل مى‌كند كه در زمان خلافت عمر قحطى شديدى بر مردم روى آورد. بلال بن حرث از اصحاب رسول خدا (ص)، كنار قبر پيامبر (ص) آمد و عرض كرد: اى رسول خدا! براى امتت باران طلب كن؛ زيرا آنان نزديك است كه هلاك شوند. رسول خدا (ص) در عالم رؤيا به او فرمود: زود است كه آنان سيراب شوند». در اين حديث، بلال به دعاى پيامبر متوسل شده است <ref>همان، ص36 و 37</ref>.
ايشان در ذيل «توسل به دعاى پيامبر(ص) در حيات برزخى»، قول [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]، مبنى بر عدم جواز اين نوع توسل را ذكر كرده، سپس به آيه 64 سوره نساء مبنى بر اينكه با تنقيح مناط و اخذ ملاك مى‌توان توسل را به عصر بعد از وفات پيامبر نيز تعميم داد، تمسك نموده، آنگاه روايتى را از بيهقى و ابن ابى‌شيبه نقل مى‌كند كه در زمان خلافت عمر قحطى شديدى بر مردم روى آورد. بلال بن حرث از اصحاب رسول خدا(ص)، كنار قبر پيامبر(ص) آمد و عرض كرد: اى رسول خدا! براى امتت باران طلب كن؛ زيرا آنان نزديك است كه هلاك شوند. رسول خدا(ص) در عالم رؤيا به او فرمود: زود است كه آنان سيراب شوند». در اين حديث، بلال به دعاى پيامبر متوسل شده است <ref>همان، ص36 و 37</ref>.


مؤلف در ادامه، نمونه‌هاى ديگرى از روايات اهل تسنن را بر اثبات مدعاى خويش مى‌آورد.
مؤلف در ادامه، نمونه‌هاى ديگرى از روايات اهل تسنن را بر اثبات مدعاى خويش مى‌آورد.


وى در ذيل عنوان «كلمات اهل سنت درباره توسل»، نمونه‌هاى مختلفى از سخنان آنان را پيرامون توسل نقل مى‌كند؛ مثل اين نمونه: قسطلانى مى‌گويد: بر زائر پيامبر (ص) سزاوار است كه بسيار دعا بخواند و زياد تضرع، استغاثه و شفاعت‌خواهى كند و به پيامبر متوسل شود، آنگاه شايسته اوست كه خداوند فرد مورد نظر را شفيع او قرار دهد <ref>همان، ص40 و 41</ref>.
وى در ذيل عنوان «كلمات اهل سنت درباره توسل»، نمونه‌هاى مختلفى از سخنان آنان را پيرامون توسل نقل مى‌كند؛ مثل اين نمونه: قسطلانى مى‌گويد: بر زائر پيامبر(ص) سزاوار است كه بسيار دعا بخواند و زياد تضرع، استغاثه و شفاعت‌خواهى كند و به پيامبر متوسل شود، آنگاه شايسته اوست كه خداوند فرد مورد نظر را شفيع او قرار دهد <ref>همان، ص40 و 41</ref>.


مؤلف در پايان، به پاسخ شبهات مطرح‌شده پيرامون توسل پرداخته است.
مؤلف در پايان، به پاسخ شبهات مطرح‌شده پيرامون توسل پرداخته است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش