۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الملاحم (لإبن منادي): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
نويسنده يكى از مصاديق اين آيه شريفه را كه مى‌فرمايد: «روزى كه بعضى آيات خداى تو بر آن‌ها برسد، آن روز هيچ كس ايمانش نفع نبخشد»، طلوع خورشيد از مغرب، كه يكى از علائم ظهور موعود مى‌باشد، دانسته و معتقد است آيه «بگو اگر دعاى شما نبود خدا به شما چه توجه و اعتنايى مى‌كرد»، مربوط به روز بدر مى‌باشد. | نويسنده يكى از مصاديق اين آيه شريفه را كه مى‌فرمايد: «روزى كه بعضى آيات خداى تو بر آن‌ها برسد، آن روز هيچ كس ايمانش نفع نبخشد»، طلوع خورشيد از مغرب، كه يكى از علائم ظهور موعود مى‌باشد، دانسته و معتقد است آيه «بگو اگر دعاى شما نبود خدا به شما چه توجه و اعتنايى مى‌كرد»، مربوط به روز بدر مى‌باشد. | ||
سوم، اختصاص دارد به حديث مفصلى كه [[امام على (ع)]] آن را نقل كرده است. در اين حديث چنين آمده است كه زمانى كه قريش از قتل رسول خدا (ص) به خاطر حمايت عمويش ابوطالب منصرف شدند، نزد پيرمردى صد و چهل ساله به نام «فيهس» كه احتمالا يهودى بود، رفته و از او مى‌خواهند كه با رسول خدا (ص) احتجاج كرده و دروغ او را آشكار كند. اين شخص نيز با چند تن، نزد رسول الله (ص) آمده و پس از پرسيدن سؤالاتى كه فقط پيامبران قادر به پاسخ دادن به آن‌ها هستند، جواب خود را دريافت كرده و همراهان او همگى ايمان مى‌آورند. | سوم، اختصاص دارد به حديث مفصلى كه [[امام على(ع)]] آن را نقل كرده است. در اين حديث چنين آمده است كه زمانى كه قريش از قتل رسول خدا (ص) به خاطر حمايت عمويش ابوطالب منصرف شدند، نزد پيرمردى صد و چهل ساله به نام «فيهس» كه احتمالا يهودى بود، رفته و از او مى‌خواهند كه با رسول خدا (ص) احتجاج كرده و دروغ او را آشكار كند. اين شخص نيز با چند تن، نزد رسول الله (ص) آمده و پس از پرسيدن سؤالاتى كه فقط پيامبران قادر به پاسخ دادن به آن‌ها هستند، جواب خود را دريافت كرده و همراهان او همگى ايمان مى‌آورند. | ||
دوازدهم و سيزدهم مربوط است، به نقل احاديثى كه به جنگ‌هاى بين مسلمانان و مسيحيان و فتح روم و قسطنطنيه به دست مسلمانان اشاره دارند. | دوازدهم و سيزدهم مربوط است، به نقل احاديثى كه به جنگ‌هاى بين مسلمانان و مسيحيان و فتح روم و قسطنطنيه به دست مسلمانان اشاره دارند. | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
شانزدهم تا نوزدهم، اختصاص دارد به احاديثى كه به جنگ‌هايى كه قبل از ظهور اتفاق خواهد افتاد؛ از جمله جنگ مسلمانان با اقوام بربر و ترك‌ها، جنگ بصره و جنگ حبشه با مكه. | شانزدهم تا نوزدهم، اختصاص دارد به احاديثى كه به جنگ‌هايى كه قبل از ظهور اتفاق خواهد افتاد؛ از جمله جنگ مسلمانان با اقوام بربر و ترك‌ها، جنگ بصره و جنگ حبشه با مكه. | ||
نويسنده، طى نقل روايتى، چنين استنباط مى‌كند كه يأجوج و مأجوج، پس از قتل دجال، خروج كرده و به دعاى حضرت عيسى (ع) نابود خواهند شد. | نويسنده، طى نقل روايتى، چنين استنباط مى‌كند كه يأجوج و مأجوج، پس از قتل دجال، خروج كرده و به دعاى حضرت عيسى(ع) نابود خواهند شد. | ||
در نحوه خروج آن‌ها چنين آمده است كه آنان هر روز سدّى كه بر آن‌ها بسته شده را سوراخ كرده و به نزديكى انتهاى آن مى‌رسند، پس يكى از آن‌ها مى‌گويد: بقيه آن را فردا خراب مى‌كنيم؛ اما وقتى فردا براى ادامه كار باز مى‌گردند، آن را مانند روز اول مى‌بينند و اين عمل هر روز اتفاق مى‌افتد تا روزى كه به امر خدا، شكستن سدّ بايد محقق شود. در آن روز يكى از آن‌ها مى‌گويد: ان شاءالله بقيه آن را فردا خراب مى‌كنيم و وقتى فردا نزد آن مى‌روند، آن را همان‌گونه يافته و سدّ را درهم مى‌شكنند. | در نحوه خروج آن‌ها چنين آمده است كه آنان هر روز سدّى كه بر آن‌ها بسته شده را سوراخ كرده و به نزديكى انتهاى آن مى‌رسند، پس يكى از آن‌ها مى‌گويد: بقيه آن را فردا خراب مى‌كنيم؛ اما وقتى فردا براى ادامه كار باز مى‌گردند، آن را مانند روز اول مى‌بينند و اين عمل هر روز اتفاق مى‌افتد تا روزى كه به امر خدا، شكستن سدّ بايد محقق شود. در آن روز يكى از آن‌ها مى‌گويد: ان شاءالله بقيه آن را فردا خراب مى‌كنيم و وقتى فردا نزد آن مى‌روند، آن را همان‌گونه يافته و سدّ را درهم مى‌شكنند. | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
فهرست آيات قرآن، اسماء انبياء، ائمه (ع) و ملائكه، أعلام (شامل فهرست كنيه و القاب و اسماء زنان)، زمان‌ها، أعلام جغرافيايى، مصادر و موضوعات در انتهاى كتاب آمده است. | فهرست آيات قرآن، اسماء انبياء، ائمه(ع) و ملائكه، أعلام (شامل فهرست كنيه و القاب و اسماء زنان)، زمان‌ها، أعلام جغرافيايى، مصادر و موضوعات در انتهاى كتاب آمده است. | ||
پاورقى‌ها توسط مصحح كتاب شيخ عبدالكريم عقيلى نوشته شده و به ذكر منابع و توضيح برخى كلمات و عبارات متن اختصاص دارد. | پاورقى‌ها توسط مصحح كتاب شيخ عبدالكريم عقيلى نوشته شده و به ذكر منابع و توضيح برخى كلمات و عبارات متن اختصاص دارد. | ||