۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الرسالة الأولی في الغيبة: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
او بر اين اعتقاد است كه هرچند ما امام زمان (عج) را نمىبينيم و مكان زندگىاش را نمىشناسيم، ولى علم به وجودش داريم و معرفت ما به امام اشكالى ندارد. نام پرسشگر مشخص نشده است. بحث شيخ مفيد، هرچند مختصر است، ولى از نظر روشى، جامع است و با بهرهگيرى از علم كلام، فقه و آيات و روايات، پاسخى قانعكننده عرضه كرده است. | او بر اين اعتقاد است كه هرچند ما امام زمان (عج) را نمىبينيم و مكان زندگىاش را نمىشناسيم، ولى علم به وجودش داريم و معرفت ما به امام اشكالى ندارد. نام پرسشگر مشخص نشده است. بحث شيخ مفيد، هرچند مختصر است، ولى از نظر روشى، جامع است و با بهرهگيرى از علم كلام، فقه و آيات و روايات، پاسخى قانعكننده عرضه كرده است. | ||
اين اثر را آقاى علاء آل جعفر تصحيح كرده و آقاى [[حسینی جلالی، محمدرضا|سيد محمدرضا حسينى جلالى]]، مقدمهاى به زبان عربى برايش نوشته و كنگره جهانى شيخ مفيد آن را به مناسبت هزارمين سالگرد درگذشت شيخ مفيد در سال 1413ق، منتشر كرده است. در مورد اثر حاضر، گفتنى است كه حجم اندك آن نبايد ما را از ارزش والاى آن و كيفيت محتوايش غافل سازد؛ زيرا آگاهان به تاريخ انديشه اسلامى، بهخوبى مىدانند كه شيخ مفيد و آثار علمىاش تاكنون نقش بسيار سرنوشتسازى در تاريخ انديشه اسلامى ايفا كرده و كتاب حاضر نيز همچنان جزو بهترين پاسخهاى شيعه به پرسشهاى مبحث غيبت امام زمان (ع) است. | اين اثر را آقاى علاء آل جعفر تصحيح كرده و آقاى [[حسینی جلالی، محمدرضا|سيد محمدرضا حسينى جلالى]]، مقدمهاى به زبان عربى برايش نوشته و كنگره جهانى شيخ مفيد آن را به مناسبت هزارمين سالگرد درگذشت شيخ مفيد در سال 1413ق، منتشر كرده است. در مورد اثر حاضر، گفتنى است كه حجم اندك آن نبايد ما را از ارزش والاى آن و كيفيت محتوايش غافل سازد؛ زيرا آگاهان به تاريخ انديشه اسلامى، بهخوبى مىدانند كه شيخ مفيد و آثار علمىاش تاكنون نقش بسيار سرنوشتسازى در تاريخ انديشه اسلامى ايفا كرده و كتاب حاضر نيز همچنان جزو بهترين پاسخهاى شيعه به پرسشهاى مبحث غيبت امام زمان(ع) است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
#نويسنده با طرح اشكالى در مورد چگونگى حل اختلافات در دوره غيبت امام زمان (عج)، به مسئله ولايت فقيه تصريح كرده و نوشته است: «... اختلافكنندگان لازم است در مسائل اختلافى به كتاب و سنت رسولالله (ص) كه از جانب جانشينان شايسته و عترت پاكش بيان شده، مراجعه كنند و در اين راه از عالمان شيعه و فقيهانشان كمك بگيرند و... و البته آنچه كه گفتيم از باب ضرورت است و در صورتى است كه امام مُرشد(ع) نباشد، ولى اگر امام(ع) ظاهر باشد، هيچ راهى نيست جز مراجعه به او و عمل كردن بر طبق قول او...». | #نويسنده با طرح اشكالى در مورد چگونگى حل اختلافات در دوره غيبت امام زمان (عج)، به مسئله ولايت فقيه تصريح كرده و نوشته است: «... اختلافكنندگان لازم است در مسائل اختلافى به كتاب و سنت رسولالله (ص) كه از جانب جانشينان شايسته و عترت پاكش بيان شده، مراجعه كنند و در اين راه از عالمان شيعه و فقيهانشان كمك بگيرند و... و البته آنچه كه گفتيم از باب ضرورت است و در صورتى است كه امام مُرشد(ع) نباشد، ولى اگر امام(ع) ظاهر باشد، هيچ راهى نيست جز مراجعه به او و عمل كردن بر طبق قول او...». | ||
نويسنده سپس در پاسخ به اين اشكال: «اگر وضعيت چنين است و شما مىتوانيد با استفاده از اجتهاد فقيهان، مشكلاتتان را حلّ كنيد پس ديگر نيازى به امام زمان (ع) نداريد»، چنين پاسخ داده است: «... چنين نيست و مردم نيازمند به امام هستند، ولى در زمان غيبت از باب ضرورت، مجاز به استفاده از اجتهاد فقيهان شدهاند و اگر اشكال شما وارد باشد بايد بتوان گفت كه زمانى كه پيامبر (ص) غائب شده و به غار يا هجرت رفته بود، مردم از او بىنياز شده بودند، درحالىكه چنين نيست و مردم در دوره غيبت حضرت موسى (ع) - كه براى ديدار خدايش رفته بود - بايد از او بىنياز مىشدند، درحالىكه اينگونه نيست و مردم قوم يونس بايد از او بىنياز مىشدند در زمانى كه غضبناك از بين آنها رفته بود و گرفتار در شكم ماهى شده بود، ولى هيچ مسلمان و هيچ انديشمندى چنين مطلبى را نمىپذيرد... <ref>ر.ك: همان، ص 15 - 16</ref>. | نويسنده سپس در پاسخ به اين اشكال: «اگر وضعيت چنين است و شما مىتوانيد با استفاده از اجتهاد فقيهان، مشكلاتتان را حلّ كنيد پس ديگر نيازى به امام زمان(ع) نداريد»، چنين پاسخ داده است: «... چنين نيست و مردم نيازمند به امام هستند، ولى در زمان غيبت از باب ضرورت، مجاز به استفاده از اجتهاد فقيهان شدهاند و اگر اشكال شما وارد باشد بايد بتوان گفت كه زمانى كه پيامبر (ص) غائب شده و به غار يا هجرت رفته بود، مردم از او بىنياز شده بودند، درحالىكه چنين نيست و مردم در دوره غيبت حضرت موسى(ع) - كه براى ديدار خدايش رفته بود - بايد از او بىنياز مىشدند، درحالىكه اينگونه نيست و مردم قوم يونس بايد از او بىنياز مىشدند در زمانى كه غضبناك از بين آنها رفته بود و گرفتار در شكم ماهى شده بود، ولى هيچ مسلمان و هيچ انديشمندى چنين مطلبى را نمىپذيرد... <ref>ر.ك: همان، ص 15 - 16</ref>. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||