۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حسینی، سید محمدطاهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''سيد محمدطاهر حسينى'''، در سال 1309ش، در دهكده «لون سادات» در دامنه كوه‌هاى سر به فلك كشيده «شاهو» به دنيا آمد. او در كودكى، پدر و مادرش را از دست داد. در سال 1326ش، دروس مقدماتى را در نزد پسرعمويش، «سيد على حسينى» در «خانقاه سيبويه» آغاز كرد و از عنايات و توجهات بى‌دريغ مشايخ خاندان حسامى برخوردار شد. | |||
او فراگيرى دانش‌هاى اسلامى را بر طبق سنت آن روزگار در مدارس دينى كردستان آغاز كرد و مدتى در «كوله ساره» در نزد «ملا حسن خليقى» شاگردى كرد و سپس به «دولت‌آباد روانسر» رفت و از محضر «ملا عبدالمجيد موحد» بهره گرفت. پس از آن در پاوه از محضر «ملا محمد زاهد ضيايى» كسب فيض كرد. او همچنين سفرى به سنندج و سليمانيه كرد، ولى در آنجا زياد درنگ نكرد. پس از آن به «مدرسه بياره شريف» رفت و از محضر «ملا عبدالكريم مدرس» استفاده كرد، سپس به محضر «ملا عبدالقادر صوفى» در «بانى خيلان» وارد شد و در خدمت او تحصيلات علوم دينى را به پايان رساند. پس از آن مدتى در آبادى «كانى ماران گرمسير» به كشاورزى پرداخت، ولى نتوانست به آن ادامه دهد و سرانجام به زادگاه خويش برگشت و در آموزش و پرورش (فرهنگ) به‌عنوان آموزگار استخدام شد و پس از چندى در رشته زبان انگليسى موفق به اخذ ليسانس از دانشگاه تهران شد و آنگاه به تدريس زبان انگليسى پرداخت. | او فراگيرى دانش‌هاى اسلامى را بر طبق سنت آن روزگار در مدارس دينى كردستان آغاز كرد و مدتى در «كوله ساره» در نزد «ملا حسن خليقى» شاگردى كرد و سپس به «دولت‌آباد روانسر» رفت و از محضر «ملا عبدالمجيد موحد» بهره گرفت. پس از آن در پاوه از محضر «ملا محمد زاهد ضيايى» كسب فيض كرد. او همچنين سفرى به سنندج و سليمانيه كرد، ولى در آنجا زياد درنگ نكرد. پس از آن به «مدرسه بياره شريف» رفت و از محضر «ملا عبدالكريم مدرس» استفاده كرد، سپس به محضر «ملا عبدالقادر صوفى» در «بانى خيلان» وارد شد و در خدمت او تحصيلات علوم دينى را به پايان رساند. پس از آن مدتى در آبادى «كانى ماران گرمسير» به كشاورزى پرداخت، ولى نتوانست به آن ادامه دهد و سرانجام به زادگاه خويش برگشت و در آموزش و پرورش (فرهنگ) به‌عنوان آموزگار استخدام شد و پس از چندى در رشته زبان انگليسى موفق به اخذ ليسانس از دانشگاه تهران شد و آنگاه به تدريس زبان انگليسى پرداخت. | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
سرانجام بعد از مدت‌ها بازنشسته شد و به مطالعه و ترجمه روى آورد و كتاب‌هاى ذيل را به فارسى ترجمه و منتشر كرد: | سرانجام بعد از مدت‌ها بازنشسته شد و به مطالعه و ترجمه روى آورد و كتاب‌هاى ذيل را به فارسى ترجمه و منتشر كرد: | ||
#ترجمه فارسى فقه السيرة، نوشته محمد غزالى؛ | |||
#مختصرى از زندگى ياران پيامبر(ص)، نوشته رأفت پاشا؛ | |||
#ترجمه فارسى صفوة التفاسير، نوشته شيخ محمدعلى صابونى؛ جالب است كه اين تفسير كه در چهار جلد و به مدت پنج سال تأليف شده، ترجمه‌اش در مدت دو سال انجام شده و در تاريخ 5 تير 1377ش، به پايان رسيده است <ref>ترجمه فارسى صفوة التفاسير، ج 4، ص 859</ref>؛ | |||
#برگ‌هاى زرين در فقه استدلالى امام شافعى، نوشته دكتر مصطفى ديب البغا؛ | |||
#راهنماى نسل جوان؛ | |||
#بزرگ‌ترين دليل هستى و يگانگى خدا؛ | |||
#اعجاز قرآن؛ | |||
#اخلاص و برادرى؛ | |||
#معجزات احمدى؛ | |||
#زندگى استاد بديع‌الزمان نورسى. | |||
كتاب‌هاى شش‌گانه اخير، همگى از آثار سعيد نورسى است. سيد محمدطاهر حسينى كتاب‌هاى ديگرى را نيز ترجمه كرده، ولى منتشر نشده است، مانند: | كتاب‌هاى شش‌گانه اخير، همگى از آثار سعيد نورسى است. سيد محمدطاهر حسينى كتاب‌هاى ديگرى را نيز ترجمه كرده، ولى منتشر نشده است، مانند: | ||
#ترجمه فارسى مذاهب اربعه، نوشته عبدالرحمن جزيرى؛ | |||
#ترجمه فارسى فقه الصيام، نوشته دكتر يوسف قرضاوى؛ | |||
#از پيام‌هاى پيامبر(ص)، نوشته طه عبدالله عفيفى؛ | |||
#ترجمه فارسى تفسير الوجيز (ناتمام)، نوشته دكتر وهبه زحيلى؛ | |||
#العقائد، نوشته حسن البناء؛ | |||
#تبسيط العقائد، نوشته حسن ايوب؛ | |||
#در محضر حق، ترجمه «مع الله»، نوشته محمد غزالى؛ | |||
و... | و... | ||