۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
جز (جایگزینی متن - 'ه(' به 'ه (') |
||
خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
1. علم امام: يكى از مباحث مهم كلامى كه در قرون متمادى تا به امروز مورد بحث و مناقشه بوده است، علم امام مىباشد. آيا امام به غيب اطلاع دارد يا نه و آيا علم امام به غيب دائمى و هميشگى است يا در بعضى موارد امام از غيب منقطع مىشود؟ اينها، بحثهايى است كه در كلام شيعى مورد توجه است. مؤلف، اقوال متكلمين را در مورد احكام ائمه، به سه دسته تقسيم مىكند: گروهى، قائلند كه احكام ائمه(ع)، بر طبق ظواهر است نه بر طبق آنچه مىدانند؛ گروهى ديگر، قائلند كه احكام آنها بر طبق بواطن است نه بر اساس ظواهر و دستهاى، قائلند كه اگر خداوند بخواهد، ائمه، از غيب مطلع مىشوند و حكمى كه از آنها صادر مىشود، گاه بر اساس باطن است و گاه بر اساس ظاهر و اينكه آنها در چه مواردى از غيب مطلع مىشوند، مصالح و الطاف الهى آن را تعيين مىكند. او قول سوم را به عنوان قول حق انتخاب مىكند. | 1. علم امام: يكى از مباحث مهم كلامى كه در قرون متمادى تا به امروز مورد بحث و مناقشه بوده است، علم امام مىباشد. آيا امام به غيب اطلاع دارد يا نه و آيا علم امام به غيب دائمى و هميشگى است يا در بعضى موارد امام از غيب منقطع مىشود؟ اينها، بحثهايى است كه در كلام شيعى مورد توجه است. مؤلف، اقوال متكلمين را در مورد احكام ائمه، به سه دسته تقسيم مىكند: گروهى، قائلند كه احكام ائمه (ع)، بر طبق ظواهر است نه بر طبق آنچه مىدانند؛ گروهى ديگر، قائلند كه احكام آنها بر طبق بواطن است نه بر اساس ظواهر و دستهاى، قائلند كه اگر خداوند بخواهد، ائمه، از غيب مطلع مىشوند و حكمى كه از آنها صادر مىشود، گاه بر اساس باطن است و گاه بر اساس ظاهر و اينكه آنها در چه مواردى از غيب مطلع مىشوند، مصالح و الطاف الهى آن را تعيين مىكند. او قول سوم را به عنوان قول حق انتخاب مىكند. | ||
2. خبر واحد: يكى از بحثهاى اصولى كه بعد از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] مطرح شد، حجيت خبر واحد است. قدماى شيعه حجيتى براى خبر واحد قائل نبودند. [[شيخ مفيد]] در اين زمينه مىگويد: «لا يجب العلم و العمل بشىء من اخبار الاحاد و لا يجوز لأحد أن يقطع بخبر الواحد فى الدين الا ان يقترن به ما يدل على صدق راويه على البيان و هذا مذهب جمهور الشيعة». | 2. خبر واحد: يكى از بحثهاى اصولى كه بعد از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] مطرح شد، حجيت خبر واحد است. قدماى شيعه حجيتى براى خبر واحد قائل نبودند. [[شيخ مفيد]] در اين زمينه مىگويد: «لا يجب العلم و العمل بشىء من اخبار الاحاد و لا يجوز لأحد أن يقطع بخبر الواحد فى الدين الا ان يقترن به ما يدل على صدق راويه على البيان و هذا مذهب جمهور الشيعة». | ||
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
نسخه موجود در برنامه، در سال 1414ق، در بيروت، توسط دار المفيد للطباعة و النشر و التوزيع، همراه مجموعه مؤلفات [[شيخ مفيد]] در جلد 4 به چاپ رسيد. | نسخه موجود در برنامه، در سال 1414ق، در بيروت، توسط دار المفيد للطباعة و النشر و التوزيع، همراه مجموعه مؤلفات [[شيخ مفيد]] در جلد 4 به چاپ رسيد. | ||
اين نسخه با تحقيق شيخ ابراهيم انصارى و تعليقات شيخ فضل الله زنجانى و شيخ عباسقلى واعظ چرندابى در 424 صفحه(139+285) به طبع رسيده است. | اين نسخه با تحقيق شيخ ابراهيم انصارى و تعليقات شيخ فضل الله زنجانى و شيخ عباسقلى واعظ چرندابى در 424 صفحه (139+285) به طبع رسيده است. | ||
ویرایش