۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> پرونده:NUR13633J1.jpg|بندانگشتی|پاسخنامه شیخ جعفر کاشفالغطاء به ع...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'شیخ جعفر بن خضر کاشف الغطا' به 'شیخ جعفر بن خضر کاشف الغطا ') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
</div> | </div> | ||
==معرفی اجمالی== | ==معرفی اجمالی== | ||
'''پاسخنامه شیخ جعفر کاشفالغطاء به عبدالعزیز بن سعود (منهج الرضاد لمن أراد السداد)''' متن نامه شیخ جعفر بن خضر کاشف الغطا به پادشاه عربستان؛ عبدالعزیز بن سعود میباشد که به قلم محمد تقدمی صابری، تحقیق و به فارسی ترجمه شده است. | '''پاسخنامه شیخ جعفر کاشفالغطاء به عبدالعزیز بن سعود (منهج الرضاد لمن أراد السداد)''' متن نامه [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر بن خضر کاشف الغطا]] به پادشاه عربستان؛ عبدالعزیز بن سعود میباشد که به قلم محمد تقدمی صابری، تحقیق و به فارسی ترجمه شده است. | ||
این نامه در سال 1210ق/ 1795م یا در روزگار علامه سید مهدى بحر العلوم، که در سال 1212ق/ 1797م به سراى سرمدى شده، نگارش یافته است. مرجعیت در آن دوره، میان شمارى از مجتهدان تقسیم شده بود، چندانکه بحر العلوم کار تدریس را مىپرداخت، کاشفالغطاء زعامت داشت و فتوا مىگفت و شیخ حسین نجف، پیشواى نماز جماعت بود. این تقسیمبندى گواه آن است که مرجعیت تقلید در سیاست و دین، در انحصار شخصى کاشفالغطاء بوده، نه مجتهدان بزرگ همسنگ او<ref>مقدمه محقق، ص11</ref>. | این نامه در سال 1210ق/ 1795م یا در روزگار علامه سید مهدى بحر العلوم، که در سال 1212ق/ 1797م به سراى سرمدى شده، نگارش یافته است. مرجعیت در آن دوره، میان شمارى از مجتهدان تقسیم شده بود، چندانکه بحر العلوم کار تدریس را مىپرداخت، کاشفالغطاء زعامت داشت و فتوا مىگفت و شیخ حسین نجف، پیشواى نماز جماعت بود. این تقسیمبندى گواه آن است که مرجعیت تقلید در سیاست و دین، در انحصار شخصى کاشفالغطاء بوده، نه مجتهدان بزرگ همسنگ او<ref>مقدمه محقق، ص11</ref>. | ||
ویرایش