پرش به محتوا

إعراب الألفية المسماة بتمرين الطلاب في صناعة الإعراب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره')
خط ۵۷: خط ۵۷:
ازهرى در کتاب اول، علاوه بر بيان اعراب كلمات الفيه، گاه نيز لازم ديده است كه مفصل‌تر توضيحاتى ارائه نمايد، لذا با عنوان «قواعد» به تبيين آن مطلب پرداخته است (متن کتاب، ص 10)؛ البته گاه نيز در خود متن لازم مى‌بيند كه توضيحات بيشترى داده شود؛ مثلاً در بحث معتل توضيحات مفصل‌ترى را ارائه مى‌كند <ref>همان، ص 20</ref>. وى در شرح و توضيح مطالب از آيات قرآن كريم و اشعار نيز استفاده كرده است.
ازهرى در کتاب اول، علاوه بر بيان اعراب كلمات الفيه، گاه نيز لازم ديده است كه مفصل‌تر توضيحاتى ارائه نمايد، لذا با عنوان «قواعد» به تبيين آن مطلب پرداخته است (متن کتاب، ص 10)؛ البته گاه نيز در خود متن لازم مى‌بيند كه توضيحات بيشترى داده شود؛ مثلاً در بحث معتل توضيحات مفصل‌ترى را ارائه مى‌كند <ref>همان، ص 20</ref>. وى در شرح و توضيح مطالب از آيات قرآن كريم و اشعار نيز استفاده كرده است.


در باره کتاب دوم لازم به توضيح است كه کتاب «الإعراب في (عن) قواعد الإعراب» [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام انصارى]]، رساله كوچكى در چهار باب است. شرح‌هايى نيز بر اين کتاب نوشته‌اند كه شرح خالد بن عبدالله ازهرى با نام «موصل الطلاب إلى قواعد الإعراب» و شرح على بن احمد بن محمد جزولى با نام «مختصر الإعراب» از آن جمله است <ref>دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ص 116</ref>.
درباره کتاب دوم لازم به توضيح است كه کتاب «الإعراب في (عن) قواعد الإعراب» [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام انصارى]]، رساله كوچكى در چهار باب است. شرح‌هايى نيز بر اين کتاب نوشته‌اند كه شرح خالد بن عبدالله ازهرى با نام «موصل الطلاب إلى قواعد الإعراب» و شرح على بن احمد بن محمد جزولى با نام «مختصر الإعراب» از آن جمله است <ref>دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ص 116</ref>.


نويسنده در کتاب دوم، صاحبين آرائى را كه ابن هشام تنها با عبارت «عند من قال» و مانند آن از آنها ياد كرده نام مى‌برد <ref>پاورقى صفحه 23</ref>. همچنين اگر در يك مبحث، آراء مختلف وجود دارد، با ذكر نام آنها به بيان نظريات آنها مى‌پردازد. از نقاط قوت اين اثر، استفاده فراوان شارح از آيات قرآن كريم به‌عنوان شاهد مثال است.
نويسنده در کتاب دوم، صاحبين آرائى را كه ابن هشام تنها با عبارت «عند من قال» و مانند آن از آنها ياد كرده نام مى‌برد <ref>پاورقى صفحه 23</ref>. همچنين اگر در يك مبحث، آراء مختلف وجود دارد، با ذكر نام آنها به بيان نظريات آنها مى‌پردازد. از نقاط قوت اين اثر، استفاده فراوان شارح از آيات قرآن كريم به‌عنوان شاهد مثال است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش