۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جواهر العقدين في فضل الشرفين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره'
جز (جایگزینی متن - 'مى پردازد' به 'می‌پردازد') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
'''جواهر العقدين في فضل الشرفين''' تألیف علی بن عبدالله سمهودى | '''جواهر العقدين في فضل الشرفين''' تألیف علی بن عبدالله سمهودى | ||
این كتاب | این كتاب درباره دو موضوع مستقل شرافت علم و شرافت نسب رسول خدا و خاندانش سخن مى‌گويد. قسم اول كتاب كه جلد نخست به آن اختصاص دارد، به بيان فضيلت دانش و دانشمندان مى‌پردازد و قسم دوم مشتمل بر جلد دوم و سوم به صورت گسترده درباره فضائل اهل بيت نبوى است و در پانزده فصل، ويژگى‌هاى اهل بيت را مى شمرد. مباحثى مانند تطهير اهل بيت، تمسك به اهل بيت، وجوب محبت ايشان بر اساس آيات قرآن از جمله مباحثى است كه در قسم دوم آمده است. اطلاعات مربوط به هر يك از ائمه در عناوين مختلف پراكنده شده و گاه درباره يك امام مانند قيام و شهادت امام حسين (ع) تفصيل بيشترى آمده است. مؤلف همچنين در عنوان مربوط به رفتارهاى اخلاقى ائمه مواردى را از رفتارها و سخنان ائمه نقل مى كند. | ||
مؤلف بر اساس اعتقاد غيرشيعى‌اش آيه تطهير را درباره همسران پيامبران و ساكنان خانه آن حضرت مى‌داند و آن را مختص پنج تن نمى بيند ودرباره حديث "من كنت مولاه" معتقد است كه ربطى به خلافت على(ع) ندارد چنانكه تقدم آن حضرت بر شيخين را ثابت نمى‌كند. در اين موارد از كتاب به برداشت شيعيان با عنوان رافضه انتقاد شده است. | مؤلف بر اساس اعتقاد غيرشيعى‌اش آيه تطهير را درباره همسران پيامبران و ساكنان خانه آن حضرت مى‌داند و آن را مختص پنج تن نمى بيند ودرباره حديث "من كنت مولاه" معتقد است كه ربطى به خلافت على(ع) ندارد چنانكه تقدم آن حضرت بر شيخين را ثابت نمى‌كند. در اين موارد از كتاب به برداشت شيعيان با عنوان رافضه انتقاد شده است. | ||
بخشى از كتاب جواهر الشرفين به امام حسين (ع) اختصاص دارد و | بخشى از كتاب جواهر الشرفين به امام حسين (ع) اختصاص دارد و درباره شهادت آن حضرت و رخدادهاى پس از شهادت مانند سرنوشت سرِ مقدس آن حضرت و برخى حوادث غير طبيعى، گزارشهايى را گرد آورده است. | ||
شيوه كتاب، سبك حديثى است و مؤلف با ياد از منابع خويش به ذكر احاديث و روايات و اقوال مختلف در موضوع مورد نظر می‌پردازد و پس از آن با واژه "قلت" نظر خود را | شيوه كتاب، سبك حديثى است و مؤلف با ياد از منابع خويش به ذكر احاديث و روايات و اقوال مختلف در موضوع مورد نظر می‌پردازد و پس از آن با واژه "قلت" نظر خود را درباره موضوع مورد بحث اظهار مى كند كه اين موارد نيز زياد است. | ||
==منابع كتاب== | ==منابع كتاب== | ||