۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
در باب دوم، از فضيلت ادب سخن به ميان آورده و چنين آغاز كرده است: «چون مردم در تدبير امور خويش به پادشاه نيازمندند و ادب، مجموعهاى از صفات زيبا و پسنديده است، پادشاه ضرورتا به آنها احتياج دارد تا تدبير وى در ميان مردم بر پايه قانون عدالت كه دوام مملكت به آن وابسته است، باشد...». | در باب دوم، از فضيلت ادب سخن به ميان آورده و چنين آغاز كرده است: «چون مردم در تدبير امور خويش به پادشاه نيازمندند و ادب، مجموعهاى از صفات زيبا و پسنديده است، پادشاه ضرورتا به آنها احتياج دارد تا تدبير وى در ميان مردم بر پايه قانون عدالت كه دوام مملكت به آن وابسته است، باشد...». | ||
در باب سوم، | در باب سوم، درباره شناخت قواعد ادب، سخن را چنين آغاز كرده است: «چون براى تدبير مملكت شرط است كه پادشاه داراى ادب باشد، در اين باره به شناخت قواعدى كه ادب بر پايه آنها استوار است، نيازمند مىباشد. اين قواعد، دوتاست كه پادشاه هرگز نمىتواند آنها را ترك نمايد، چرا كه اين دو، در سياست و تدبير اصل مىباشند؛ قاعده اول، علم است.... و قاعده دوم، بازداشتن نفس از خواستهها...». | ||
در باب چهارم، از اركان مملكت كه عبارتند از وزارت، رعيت، قوت، مال و حصون سخن گفته است. | در باب چهارم، از اركان مملكت كه عبارتند از وزارت، رعيت، قوت، مال و حصون سخن گفته است. |
ویرایش