۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'شيخ الشريعه اصفهانى' به 'شيخ الشريعه اصفهانى ') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
فتح الله بن محمد جواد شيخ الشريعه اصفهانى. وى از علماى بزرگ شيعه در قرن چهاردهم هجرى و متوفاى سال 1339 هجرى قمرى مىباشد. | فتح الله بن محمد جواد [[شریعت اصفهانی، فتحالله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]] . وى از علماى بزرگ شيعه در قرن چهاردهم هجرى و متوفاى سال 1339 هجرى قمرى مىباشد. | ||
==شيوه نگارش== | ==شيوه نگارش== | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
اين كتاب منبعى خوب براى آشنايى با سبك و عنوانهاى درس خارج فقه حضرت آیتالله شيخ الشريعه اصفهانى مىباشد. و همچنين منبعى معتبر براى آشنايى با ديدگاههاى فقهى و فتاواى شرعى و استدلالهاى علمى آن استاد بزرگ حوزه علميه نجف اشرف است. | اين كتاب منبعى خوب براى آشنايى با سبك و عنوانهاى درس خارج فقه حضرت آیتالله [[شریعت اصفهانی، فتحالله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]] مىباشد. و همچنين منبعى معتبر براى آشنايى با ديدگاههاى فقهى و فتاواى شرعى و استدلالهاى علمى آن استاد بزرگ حوزه علميه نجف اشرف است. | ||
==مباحث كتاب== | ==مباحث كتاب== | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
اين كتاب تقريرات درس خارج فقه، شيخ الشريعه اصفهانى مىباشد كه در حوزه علميه نجف اشرف برگزار گرديده است. مقرر اين درس، شاگرد برجسته ايشان، آیتالله محمد حسين سبحانى تبريزى پدر حضرت آیتالله [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]] از علماى بزرگ حوزه علميه قم مىباشد. سبك نگارش تقريرات درسهاى خارج فقه و اصول از سبكهاى زيبايى است كه مختص حوزههاى علميه شيعه در قرن اخير مىباشد. در اين شيوه يك يا چند تن از شاگردان برجسته يك استاد، تمام جلسات درس را مىنويسند و آنرا منظم و به صورتى كتابى قابل استفاده براى عموم در مىآورند. و گاها آنرا به تأييد استاد نيز مىرسانند. از مزاياى اين سبك جاودانى كردن جلسات درس استاد مىباشد به شكلى كه آيندگان نيز بتوانند از جلسات درس بهره ببرند. از مزاياى ديگر تقريرات درسهاى خارج اين است كه مطالبى در جلسات درس عنوان مىگردد كه بسيار روشنتر از نگارش كتاب به صورت معمولى است. | اين كتاب تقريرات درس خارج فقه، [[شریعت اصفهانی، فتحالله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]] مىباشد كه در حوزه علميه نجف اشرف برگزار گرديده است. مقرر اين درس، شاگرد برجسته ايشان، آیتالله محمد حسين سبحانى تبريزى پدر حضرت آیتالله [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]] از علماى بزرگ حوزه علميه قم مىباشد. سبك نگارش تقريرات درسهاى خارج فقه و اصول از سبكهاى زيبايى است كه مختص حوزههاى علميه شيعه در قرن اخير مىباشد. در اين شيوه يك يا چند تن از شاگردان برجسته يك استاد، تمام جلسات درس را مىنويسند و آنرا منظم و به صورتى كتابى قابل استفاده براى عموم در مىآورند. و گاها آنرا به تأييد استاد نيز مىرسانند. از مزاياى اين سبك جاودانى كردن جلسات درس استاد مىباشد به شكلى كه آيندگان نيز بتوانند از جلسات درس بهره ببرند. از مزاياى ديگر تقريرات درسهاى خارج اين است كه مطالبى در جلسات درس عنوان مىگردد كه بسيار روشنتر از نگارش كتاب به صورت معمولى است. | ||
==معرفى مقرر كتاب== | ==معرفى مقرر كتاب== | ||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
نسخهاى كه در چاپ اين كتاب از آن استفاده شده است، نسخهاى به نگارش خود مقرر كتاب يعنى محمد حسين فرزند محمد جعفر تبريزى خيابانى مىباشد. محل نگارش شهر مقدس نجف اشرف و تاريخ نگارش سالهاى آخر عمر شيخ الشريعه اصفهانى مىباشد. زيرا مقرر درس، محمد حسين تبريزى، سبحانى، خيابانى در پايان كتاب مىفرمايد: «و لكن حالت العوائق، بين شيخنا العلامة دام ظله و ما كان يرومه من إدامة البحث حسب ما في متاجر الشيخ الأنصارى قدس الله سره، فلأجل ذلك نختم البحث في هذا المقام». | نسخهاى كه در چاپ اين كتاب از آن استفاده شده است، نسخهاى به نگارش خود مقرر كتاب يعنى محمد حسين فرزند محمد جعفر تبريزى خيابانى مىباشد. محل نگارش شهر مقدس نجف اشرف و تاريخ نگارش سالهاى آخر عمر [[شریعت اصفهانی، فتحالله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]] مىباشد. زيرا مقرر درس، محمد حسين تبريزى، سبحانى، خيابانى در پايان كتاب مىفرمايد: «و لكن حالت العوائق، بين شيخنا العلامة دام ظله و ما كان يرومه من إدامة البحث حسب ما في متاجر الشيخ الأنصارى قدس الله سره، فلأجل ذلك نختم البحث في هذا المقام». | ||
يعنى موانعى باعث شد كه شيخ علامه ما يعنى شيخ الشريعه اصفهانى كه خداوند سايه ايشان را بر سر ما مستدام فرمايد نتوانند درس را ادامه دهند و مانند [[شيخ انصارى]] مباحث بعدى را مطرح نمايند. لذا ما بحث را در همين جا خاتمه مىدهيم». | يعنى موانعى باعث شد كه شيخ علامه ما يعنى [[شریعت اصفهانی، فتحالله بن محمدجواد|شيخ الشريعه اصفهانى]] كه خداوند سايه ايشان را بر سر ما مستدام فرمايد نتوانند درس را ادامه دهند و مانند [[شيخ انصارى]] مباحث بعدى را مطرح نمايند. لذا ما بحث را در همين جا خاتمه مىدهيم». | ||
با توجه به اينكه اين كتاب بعد از كتاب أحكام ملاقى الشبهات المحصوره نوشته شده كه تاريخ پايان نگارش آن سال 1337 مىباشد. و وفات مؤلف نيز سال 1339 مىباشد. لذا احتمالا تاريخ نگارش اين كتاب سال 1338 هجرى قمرى باشد. | با توجه به اينكه اين كتاب بعد از كتاب أحكام ملاقى الشبهات المحصوره نوشته شده كه تاريخ پايان نگارش آن سال 1337 مىباشد. و وفات مؤلف نيز سال 1339 مىباشد. لذا احتمالا تاريخ نگارش اين كتاب سال 1338 هجرى قمرى باشد. |
ویرایش