۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '،ن' به '، ن') |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
همچنين ابوجعفر محمد بن جرير بن رستم طبرى الآملى كبير كه معاصر ابن جرير طبرى عامّى مىباشد متوفى قرن پنجم.نفر بعد محمد بن جرير از روات حديث كه محمد بن جرير طبرى كبير به سه واسطه از او روايت مىكند.اما خود صاحب كتاب دلائل امامه چون تاريخ دقيقى از ولادت و وفاتش نيست، از مجموع قرائن بدست مىآيد كه ايشان متعلق به نيمۀ دوم قرن چهارم و اوائل قرن پنجم بوده باشند. | همچنين ابوجعفر محمد بن جرير بن رستم طبرى الآملى كبير كه معاصر ابن جرير طبرى عامّى مىباشد متوفى قرن پنجم.نفر بعد محمد بن جرير از روات حديث كه محمد بن جرير طبرى كبير به سه واسطه از او روايت مىكند.اما خود صاحب كتاب دلائل امامه چون تاريخ دقيقى از ولادت و وفاتش نيست، از مجموع قرائن بدست مىآيد كه ايشان متعلق به نيمۀ دوم قرن چهارم و اوائل قرن پنجم بوده باشند. | ||
از اصل اين كتاب قسمتى ساقط شده است.مصادر مختلفى كه از اين كتاب نقل كردهاند آن را با پنج عنوان نام بردهاند.[[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]] متوفى سنة 1107ق در كتاب مدينة المعاجز كه زياد از كتاب طبرى صغير نقل | از اصل اين كتاب قسمتى ساقط شده است.مصادر مختلفى كه از اين كتاب نقل كردهاند آن را با پنج عنوان نام بردهاند.[[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]] متوفى سنة 1107ق در كتاب مدينة المعاجز كه زياد از كتاب طبرى صغير نقل مىكند، نام كتاب وى را «الامامة» ذكر كرده است. | ||
بهبهانى در كتاب «الدمعة الساكبة» و در غير اين كتاب به «دلائل الأئمّة» تعبير آورده است.[[ابنطاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] در كتابهای «اليقين»،«فرج المهموم»،«الأمان»،«اللهوف» و «اقبال الاعمال» و همچنين [[علامه مجلسى]] در [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] و شيخ آقا بزرگ در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] | بهبهانى در كتاب «الدمعة الساكبة» و در غير اين كتاب به «دلائل الأئمّة» تعبير آورده است.[[ابنطاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] در كتابهای «اليقين»،«فرج المهموم»،«الأمان»،«اللهوف» و «اقبال الاعمال» و همچنين [[علامه مجلسى]] در [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحار الانوار]] و شيخ آقا بزرگ در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]، نام اين كتاب را «دلائل الإمامة» ذكر كردهاند.نام ديگرى كه براى اين كتاب گفته شده «مسند فاطمه» مىباشد كه سيد بحرانى در «المحجة فيما نزل فى المقام الحجة»آن را عنوان كرده است. | ||
شايد سبب اين نام احاديثى باشد كه در نسخه كامل و اسقاط نشده در باره حضرت فاطمه زهرا (س) وجود داشته است.از جمله نامهاى اين كتاب'«مناقب فاطمه و ولدها عليهم السلام» مىباشد كه [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] متوفى(1104)در كتاب «إثبات الهداة» آن را ذكر كرده است.امّا اسم مرجّح همان «دلائل الإمامة»است كه [[ابنطاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] به آن تصريح نموده است زيرا كه ايشان از نسخۀ كامل و تامّ كتاب اطلاع داشتهاند. | شايد سبب اين نام احاديثى باشد كه در نسخه كامل و اسقاط نشده در باره حضرت فاطمه زهرا (س) وجود داشته است.از جمله نامهاى اين كتاب'«مناقب فاطمه و ولدها عليهم السلام» مىباشد كه [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] متوفى(1104)در كتاب «إثبات الهداة» آن را ذكر كرده است.امّا اسم مرجّح همان «دلائل الإمامة»است كه [[ابنطاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] به آن تصريح نموده است زيرا كه ايشان از نسخۀ كامل و تامّ كتاب اطلاع داشتهاند. |
ویرایش