۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ':«' به ': «') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۳۰۵: | خط ۳۰۵: | ||
صاحب عبقات روز و شب خود را به نوشتن و تحقيق اختصاص داده بود و جز براى كارهاى ضرورى از جاى خود برنمىخاست و جز به قدر ضرورت نمىخورد و نمىخوابيد، حتى در اعمال و عبادات شرعى فقط به مقدار فرائض اكتفاء مىكرد. | صاحب عبقات روز و شب خود را به نوشتن و تحقيق اختصاص داده بود و جز براى كارهاى ضرورى از جاى خود برنمىخاست و جز به قدر ضرورت نمىخورد و نمىخوابيد، حتى در اعمال و عبادات شرعى فقط به مقدار فرائض اكتفاء مىكرد. | ||
تا جايى كه دست راست وى از كتابت بازماند، پس با دست چپ خود نوشت. هرگاه از نشستن خسته مىشد، به رو مىخوابيد و مىنوشت و اگر باز هم خسته مىشد به پشت مىخوابيد و كتاب را روى سينۀ خود مىگذاشت و مىنوشت تا جايى كه آیتالله | تا جايى كه دست راست وى از كتابت بازماند، پس با دست چپ خود نوشت. هرگاه از نشستن خسته مىشد، به رو مىخوابيد و مىنوشت و اگر باز هم خسته مىشد به پشت مىخوابيد و كتاب را روى سينۀ خود مىگذاشت و مىنوشت تا جايى كه آیتالله مرعشى نجفى به نقل از فرزند ايشان سيد ناصر حسين مىفرمايد: «زمانى كه جنازه ايشان را روى مغتسل قرار دادند، اثر عميق يك خط افقى بر روى سينۀ شريف ايشان كه حاكى از محل قرار دادن كتاب بر آن بود ديده شد.» | ||
دربارۀ مير حامد حسين هندى(ره) نوشتهاند كه از بس نوشت دست راستش از كار افتاد. اين تعهد شناسان اينسان به بازسازىهاى فرهنگى و اقدامات علمى پرداخته و نيروهاى بدنى خود را در راه آرمانهاى بلند نهاده و با همت بلند تن به رنج داشتهاند تا جانهاى ديگر مردمان آگاه و آزاد گردد. | دربارۀ مير حامد حسين هندى(ره) نوشتهاند كه از بس نوشت دست راستش از كار افتاد. اين تعهد شناسان اينسان به بازسازىهاى فرهنگى و اقدامات علمى پرداخته و نيروهاى بدنى خود را در راه آرمانهاى بلند نهاده و با همت بلند تن به رنج داشتهاند تا جانهاى ديگر مردمان آگاه و آزاد گردد. | ||
خط ۳۱۸: | خط ۳۱۸: | ||
[[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] | [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] و شيخ زين العابدين مازندرانى، [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]]، سيد محمد حسين شهرستانى، شريف العلماء خراسانى، حاج سيد اسماعيل صدر، شيخ الشريعۀ اصفهانى و اكثر بزرگان آن زمان، تقريظات بسيارى بر آن كتاب نوشتهاند و عالم جليل شيخ عباس بن احمد انصارى هندى شيروانى، رسالۀ مخصوصى به نام «سواطع الأنوار فى تقريظات عبقات الأنوار» تأليف كرده و در آن تا بيست و هشت تقريظ از علماء طراز اول نقل نموده است كه در بعضى از آنها بر اين مطلب تصريح شده كه به بركت آن كتاب در يك سال جمع كثيرى شيعه و مستبصر شدهاند. | ||
اين كتاب در زمان حيات مؤلف به سال 1303ق در لكهنو به چاپ رسيده است. | اين كتاب در زمان حيات مؤلف به سال 1303ق در لكهنو به چاپ رسيده است. | ||
خط ۳۲۴: | خط ۳۲۴: | ||
همچنين منتخبى از اين كتاب در سال 1322ق به چاپ رسيده كه در دو بخش مرتب شده است، بخش نخست تقريظها و نامههايى كه در حيات صاحب عبقات رسيده و بخش دوم آنهايى است كه بعد از وفات وى و خطاب به فرزندش سيد ناصر حسين نوشته شده است. | همچنين منتخبى از اين كتاب در سال 1322ق به چاپ رسيده كه در دو بخش مرتب شده است، بخش نخست تقريظها و نامههايى كه در حيات صاحب عبقات رسيده و بخش دوم آنهايى است كه بعد از وفات وى و خطاب به فرزندش سيد ناصر حسين نوشته شده است. | ||
مرحوم [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] | مرحوم [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] در بخشى از نامۀ خود خطاب به صاحب عبقات چنين مىنويسد: | ||
«... واحد أحد أقدس-عزت اسمائه-گواه است هميشه شكر نعمت وجود شريف را مىكنم و به كتب و مصنّفات رشيقه جنابعالى مستأنسم و حق زحمات و خدمات آن وجود عزيز را در اسلام نيكو مىشناسم. انصاف توان گفت: تاكنون در اسلام در فنّ كلام كتابى باينگونه نافع و تمام تصنيف نشده است، خصوصا كتاب عبقات الانوار كه از حسنات اين دهر و غنائم اين زمان است. | «... واحد أحد أقدس-عزت اسمائه-گواه است هميشه شكر نعمت وجود شريف را مىكنم و به كتب و مصنّفات رشيقه جنابعالى مستأنسم و حق زحمات و خدمات آن وجود عزيز را در اسلام نيكو مىشناسم. انصاف توان گفت: تاكنون در اسلام در فنّ كلام كتابى باينگونه نافع و تمام تصنيف نشده است، خصوصا كتاب عبقات الانوار كه از حسنات اين دهر و غنائم اين زمان است. |
ویرایش