۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
سفرنامه رابی بنیامین تودولایی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'م«' به 'م «'
جز (جایگزینی متن - 'ابی ' به 'ابی') |
جز (جایگزینی متن - 'م«' به 'م «') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
آمارهايى كه از تعداد يهوديان شهرهاى مختلف ايران مى‌دهد، به لحاظ تاريخى مهم و ارزشمند است. او به عنوان مثال تعداد يهوديان اصفهان را در آن زمان تقريبا 15000 خانواده‌ى يهودى و ساكنين يهودى شيراز را 10000 خانوار گزارش مى‌كند. او به كثرت باورنكردنى تجمع يهود در ايران اشاره مى‌كند، كه چندين برابر بين‌النهرين و اروپاست و از اين‌ها نيز مهم‌تر، توصيفاتى است كه در صفحات 101 تا 107 از وسعت اعتبار و اقتدار يهوديان در دولت عباسى حكايت مى‌كند. | آمارهايى كه از تعداد يهوديان شهرهاى مختلف ايران مى‌دهد، به لحاظ تاريخى مهم و ارزشمند است. او به عنوان مثال تعداد يهوديان اصفهان را در آن زمان تقريبا 15000 خانواده‌ى يهودى و ساكنين يهودى شيراز را 10000 خانوار گزارش مى‌كند. او به كثرت باورنكردنى تجمع يهود در ايران اشاره مى‌كند، كه چندين برابر بين‌النهرين و اروپاست و از اين‌ها نيز مهم‌تر، توصيفاتى است كه در صفحات 101 تا 107 از وسعت اعتبار و اقتدار يهوديان در دولت عباسى حكايت مى‌كند. | ||
ذكر آداب، رسوم و عقايد مردم از بخش‌هاى قابل توجه سفرنامه است. نويسنده در بخشى از سفر از شهرى به | ذكر آداب، رسوم و عقايد مردم از بخش‌هاى قابل توجه سفرنامه است. نويسنده در بخشى از سفر از شهرى به نام «كولام» نام مى‌برد و چين مى‌نويسد كه: «در اين جا مردگان را دفن نمى‌كنند، بلكه با ادويه آن را موميايى مى‌كنند، بعد جسد را روى يك نيمكت مى‌گذارند و با پارچه روى آن را مى‌پوشانند. همه با اجساد خويشاوندان خود به همين طريق عمل مى‌كنند و چون جسدها به اين روش خشك مى‌شوند سال‌ها به همان شكل مثل يك آدم زنده باقى مى‌مانند و هر كس مى‌تواند تا ساليان دراز والدين و يا اقوام خود را شناسايى كند». | ||
او گاه نيز كارهاى برخى از مردم را به سخره گرفته و در عين حال تنها يهوديان را مى‌ستايد: «اين سرزمين خورشيد را مى‌پرستند. معبد آن‌ها در فاصله /5 1 مايل از شهر قرار دارد. هر صبح، قبل از طلوع آفتاب به آن جا مى‌روند. در هر معبد يك صورت از خورشيد، مجهز به يك وسيله‌ى جادويى هست كه هر وقت خورشيد طلوع مى‌كند، آن صورت با صداى بلندى برمى‌گردد. آن گاه همه‌ى مردم، زن و مرد، آتشدان خود را برمى‌دارند و با مواد دودكردنى، خورشيد را دود مى‌دهند. عجب رفتار احمقانه‌اى! ميان اين‌ها فقط 100 خانواده‌ى يهودى زندگى مى‌كنند. آن‌ها يهوديان خوب و متدين‌اند، كتاب‌هاى موسى و پيامبران را به خوبى مى‌دانند؛ ولى از تلمود و هلخه شناخت زيادى ندارند». | او گاه نيز كارهاى برخى از مردم را به سخره گرفته و در عين حال تنها يهوديان را مى‌ستايد: «اين سرزمين خورشيد را مى‌پرستند. معبد آن‌ها در فاصله /5 1 مايل از شهر قرار دارد. هر صبح، قبل از طلوع آفتاب به آن جا مى‌روند. در هر معبد يك صورت از خورشيد، مجهز به يك وسيله‌ى جادويى هست كه هر وقت خورشيد طلوع مى‌كند، آن صورت با صداى بلندى برمى‌گردد. آن گاه همه‌ى مردم، زن و مرد، آتشدان خود را برمى‌دارند و با مواد دودكردنى، خورشيد را دود مى‌دهند. عجب رفتار احمقانه‌اى! ميان اين‌ها فقط 100 خانواده‌ى يهودى زندگى مى‌كنند. آن‌ها يهوديان خوب و متدين‌اند، كتاب‌هاى موسى و پيامبران را به خوبى مى‌دانند؛ ولى از تلمود و هلخه شناخت زيادى ندارند». | ||