۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
إعراب القرآن (ابن نحاس): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ')م' به ') م'
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
جز (جایگزینی متن - ')م' به ') م') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
شواهد مؤلف در اين کتاب 1-اشعار موثق(602 شاهد)، از شعراى عصر جاهلى، اسلامى و اموى؛ 2-احاديث معتبر نبوى (168 شاهد)؛ 3-امثال و اقوال ديگر مى‌باشد. | شواهد مؤلف در اين کتاب 1-اشعار موثق(602 شاهد)، از شعراى عصر جاهلى، اسلامى و اموى؛ 2-احاديث معتبر نبوى (168 شاهد)؛ 3-امثال و اقوال ديگر مى‌باشد. | ||
ضوابطى نيز كه در زمينۀ قراءات رعايت نموده، عبارتند از:1)موافقت قاريان با علم عربى؛ 2)آنچه مورد توافق جماعت و عامه است؛ 3)موافقت قاريان با رسم الخط مصحف. | ضوابطى نيز كه در زمينۀ قراءات رعايت نموده، عبارتند از:1) موافقت قاريان با علم عربى؛ 2)آنچه مورد توافق جماعت و عامه است؛ 3) موافقت قاريان با رسم الخط مصحف. | ||
ابوجعفر در تأليف کتاب خود پيش از هر چيز از آثار سيبويه و کتاب [[العين]] ([[خلیل بن احمد|خليل بن احمد]])، مسائل الكبر (اخفش سعيد بن سعده)، معانى القرآن (زجاج)، معانى القرآن، المصادر، المقصور و الممدود(فرّاء م 207 ق)، کتاب القراآت(ابوعبيده قاسم بن سلام م 224 ق)، الغريب المصنف(ابوعبيد)، کتاب القراآت(ابن سعدان نحوى، م 231 ق) بهره گرفته است.در كنار آن، از اساتيد خود نيز نقل مى‌نمايد مانند: بكر بن سهل دمياطى، نسائى، طحاوى، ابوالحسن احمد بن سعيد دمشقى، ابوالقاسم عبدالله بن محمد بغوى و تفسير طبرى. | ابوجعفر در تأليف کتاب خود پيش از هر چيز از آثار سيبويه و کتاب [[العين]] ([[خلیل بن احمد|خليل بن احمد]])، مسائل الكبر (اخفش سعيد بن سعده)، معانى القرآن (زجاج)، معانى القرآن، المصادر، المقصور و الممدود(فرّاء م 207 ق)، کتاب القراآت(ابوعبيده قاسم بن سلام م 224 ق)، الغريب المصنف(ابوعبيد)، کتاب القراآت(ابن سعدان نحوى، م 231 ق) بهره گرفته است.در كنار آن، از اساتيد خود نيز نقل مى‌نمايد مانند: بكر بن سهل دمياطى، نسائى، طحاوى، ابوالحسن احمد بن سعيد دمشقى، ابوالقاسم عبدالله بن محمد بغوى و تفسير طبرى. | ||