۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نماز تراویح: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '،ل' به '، ل'
جز (جایگزینی متن - 'ب«' به 'ب «') |
جز (جایگزینی متن - '،ل' به '، ل') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
بررسى واژه تراويح، اولين قدم مؤلف در اين پژوهش فقهى مىباشد؛ تراويح جمع ترويحه بوده و معنى اصلى آن نشستن است، بعدها آن را به نشستن به منظور استراحت پس از چهار ركعت نماز مستحبى در ماه رمضان اطلاق كردهاند و از آن پس به هر چهار ركعت نماز ياد شده تراويح گفتهاند، البته مجموعه اين نماز را هم كه به بيست ركعت مىرسد تراويح مىگويند. | بررسى واژه تراويح، اولين قدم مؤلف در اين پژوهش فقهى مىباشد؛ تراويح جمع ترويحه بوده و معنى اصلى آن نشستن است، بعدها آن را به نشستن به منظور استراحت پس از چهار ركعت نماز مستحبى در ماه رمضان اطلاق كردهاند و از آن پس به هر چهار ركعت نماز ياد شده تراويح گفتهاند، البته مجموعه اين نماز را هم كه به بيست ركعت مىرسد تراويح مىگويند. | ||
نمازهاى ماه رمضان در احاديث شيعه و سنى بخش بعدى كتاب است كه چندين روايت در اين بخش آمده است. از روايات، اصل مشروعيت نوافل ماه رمضان به دست مىآيد ولى به جماعت خواندن آنها مورد اختلاف مىباشد؛ از كتب اهل سنت آنچه بخارى نقل كرده يكى روايت يحيى بن بكير است از عقيل از ابن شهاب از ام سلمه از ابوهريره از پيامبر(ص) كه در باره ماه رمضان فرمود: «من قامه إيمانا و احتسابا غفر له ما تقدّم من ذنبه». به طريق ديگر از ابوهريره رسيده كه پيامبر(ص) فرمود: «من قام رمضان إيمانا و احتسابا غفر له ما تقدم من | نمازهاى ماه رمضان در احاديث شيعه و سنى بخش بعدى كتاب است كه چندين روايت در اين بخش آمده است. از روايات، اصل مشروعيت نوافل ماه رمضان به دست مىآيد ولى به جماعت خواندن آنها مورد اختلاف مىباشد؛ از كتب اهل سنت آنچه بخارى نقل كرده يكى روايت يحيى بن بكير است از عقيل از ابن شهاب از ام سلمه از ابوهريره از پيامبر(ص) كه در باره ماه رمضان فرمود: «من قامه إيمانا و احتسابا غفر له ما تقدّم من ذنبه». به طريق ديگر از ابوهريره رسيده كه پيامبر(ص) فرمود: «من قام رمضان إيمانا و احتسابا غفر له ما تقدم من ذنبه»، لكن در اين روايات و روايات بعدى مناقشاتى هست كه به طور جد تمسك به ظاهر آنها را با مشكل مواجه مىسازد. | ||
اماميّه نيز در اين باره رواياتى را نقل كردهاند، مانند 1- روايت [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] به اسناد خود از مسعده بن صدقه از [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] كه فرمود: روش پيغمبر(ص) در ماه رمضان اين بود كه بر نمازهاى نافله پيشين مىافزود و از اول ماه تا بيستم بيست ركعت به جاى مىآورد؛ هشت ركعت پس از مغرب و دوازده ركعت پس از عشاء و در دهه آخر هر شب سى ركعت مىخواند؛ دوازده ركعت پس از مغرب و هجده ركعت پس از عشا و به دعا و تهجد اهتمام مىورزيد و در شب بيست و يكم صد ركعت و در شب بيست و سوم صد ركعت مىخواند و به شب زندهدارى مىپرداختند. 2- روايت [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] به اسناد خود از مفضل از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] كه فرمود: «يصلّى في شهر رمضان زيادة ألف ركعة»؛ يعنى در ماه رمضان بيش از هزار ركعت نماز خوانده مىشود. | اماميّه نيز در اين باره رواياتى را نقل كردهاند، مانند 1- روايت [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] به اسناد خود از مسعده بن صدقه از [[امام جعفر صادق(ع)|حضرت صادق(ع)]] كه فرمود: روش پيغمبر(ص) در ماه رمضان اين بود كه بر نمازهاى نافله پيشين مىافزود و از اول ماه تا بيستم بيست ركعت به جاى مىآورد؛ هشت ركعت پس از مغرب و دوازده ركعت پس از عشاء و در دهه آخر هر شب سى ركعت مىخواند؛ دوازده ركعت پس از مغرب و هجده ركعت پس از عشا و به دعا و تهجد اهتمام مىورزيد و در شب بيست و يكم صد ركعت و در شب بيست و سوم صد ركعت مىخواند و به شب زندهدارى مىپرداختند. 2- روايت [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] به اسناد خود از مفضل از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] كه فرمود: «يصلّى في شهر رمضان زيادة ألف ركعة»؛ يعنى در ماه رمضان بيش از هزار ركعت نماز خوانده مىشود. | ||