۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ت«' به 'ت «') |
جز (جایگزینی متن - 'ز«' به 'ز «') |
||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
وى، در مقاله هشتم لحنى اميدوارانهتر دارد و از شادىهاى بسيار انسان در آن جهان سخن مىگويد و مىافزايد كه انسان در برابر هر درد و رنج اين جهانى، لذت و شادى آن جهانى خواهد يافت، زيرا پيامبران و روحانيان و حوريان در آنجا مقيمند و ازاينرو، در اين جهان بايد از خود مُرد. شناخت خويشتن و رويارويى وجود و عدم و شناخت حقيقت به خود حقيقت و نهاد آدمى و عهد الست، مسائلى است كه براى تبيين همين ديدگاه در پايان اين مقاله آمده است. | وى، در مقاله هشتم لحنى اميدوارانهتر دارد و از شادىهاى بسيار انسان در آن جهان سخن مىگويد و مىافزايد كه انسان در برابر هر درد و رنج اين جهانى، لذت و شادى آن جهانى خواهد يافت، زيرا پيامبران و روحانيان و حوريان در آنجا مقيمند و ازاينرو، در اين جهان بايد از خود مُرد. شناخت خويشتن و رويارويى وجود و عدم و شناخت حقيقت به خود حقيقت و نهاد آدمى و عهد الست، مسائلى است كه براى تبيين همين ديدگاه در پايان اين مقاله آمده است. | ||
مقاله نهم، دوباره به انسان يادآورى مىكند كه عشق، «تمامتخواه» است و دين و دنيا را با هم نمىتوان جمع كرد. مقاله دهم، به تحقيق اين مسئله مىپردازد كه هيچكس | مقاله نهم، دوباره به انسان يادآورى مىكند كه عشق، «تمامتخواه» است و دين و دنيا را با هم نمىتوان جمع كرد. مقاله دهم، به تحقيق اين مسئله مىپردازد كه هيچكس از «سر الهى» آگاه نيست و همه اجزاى كائنات از ماه تا ماهى، اسيرند. مقاله يازدهم، مسئله مرگ و ديدگاه عارفان را در اينباره دنبال مىكند. | ||
مقاله دوازدهم، با چند پرسش در باره آخرت آغاز مىشود و از بازنگشتن رفتگان و ديده نشدن كرانه اين وادى سخن مىگويد. مقاله سيزدهم نيز به گريزناپذيرى مرگ و دودَر بودن جهان اشاره مىكند. مقاله چهاردهم، خطاب ديگرى است به انسان و در باره غفلتهاى او از سرانجام كار و تعلقاتش و پايان يافتن زندگىاش با مرگ مىگويد. | مقاله دوازدهم، با چند پرسش در باره آخرت آغاز مىشود و از بازنگشتن رفتگان و ديده نشدن كرانه اين وادى سخن مىگويد. مقاله سيزدهم نيز به گريزناپذيرى مرگ و دودَر بودن جهان اشاره مىكند. مقاله چهاردهم، خطاب ديگرى است به انسان و در باره غفلتهاى او از سرانجام كار و تعلقاتش و پايان يافتن زندگىاش با مرگ مىگويد. |
ویرایش