۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
حجاز همان جايى بود كه مردم آن، اميرالمؤمنين على(ع) را واداشتند تا بيعت آنها را پذيرا گردد. | حجاز همان جايى بود كه مردم آن، اميرالمؤمنين على(ع) را واداشتند تا بيعت آنها را پذيرا گردد. | ||
حجاز مركز فرود وحى در جهت ارائه و بيان فضيلت اهلبيت(ع) و كانونى بود كه رسول خدا(ص)، فضائل وصى و خاندان خود را بر روى منبر اعلام و تبليغ مىفرمود. حجاز موطن همه امامانى بود كه از اولاد اميرالمؤمنين على(ع) بودند و اين امامان تا امام هادى(ع) همگى در آن به سر مىبردند و در تمام بلاد اسلام شيعيان بهسوى اين ائمه به قصد حجاز بار سفر مىبستند <ref>متن كتاب، ص16</ref>. | حجاز مركز فرود وحى در جهت ارائه و بيان فضيلت اهلبيت(ع) و كانونى بود كه رسول خدا (ص)، فضائل وصى و خاندان خود را بر روى منبر اعلام و تبليغ مىفرمود. حجاز موطن همه امامانى بود كه از اولاد اميرالمؤمنين على(ع) بودند و اين امامان تا امام هادى(ع) همگى در آن به سر مىبردند و در تمام بلاد اسلام شيعيان بهسوى اين ائمه به قصد حجاز بار سفر مىبستند <ref>متن كتاب، ص16</ref>. | ||
مؤلف در بخش دوم از اين كتاب به حكومت عثمانى و برخورد آنان با شيعيان مكه پرداخته است. سپس به حكومت ملك حسين بن على و مراحم و الطاف او نسبت به شيعيان اشاره مىكند و در پايان بر حكومت ابن سعود تمركز كرده و از استيلاى آنان بر حجاز مطالبى را بيان مىكند <ref>ر.ك: متن كتاب، ص17-19</ref>. | مؤلف در بخش دوم از اين كتاب به حكومت عثمانى و برخورد آنان با شيعيان مكه پرداخته است. سپس به حكومت ملك حسين بن على و مراحم و الطاف او نسبت به شيعيان اشاره مىكند و در پايان بر حكومت ابن سعود تمركز كرده و از استيلاى آنان بر حجاز مطالبى را بيان مىكند <ref>ر.ك: متن كتاب، ص17-19</ref>. |
ویرایش