۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
وى وقايع تاريخى را درست از جايى آغاز كرده كه انوشروان بن خالد كتاب خود، نفثهالمصدور، را به آن پايان داده است. عزيزالدين از وزرايى است كه اندكى قبل از انقراض سلجوقيان (590ق) به اين مقام دست يافت. | وى وقايع تاريخى را درست از جايى آغاز كرده كه انوشروان بن خالد كتاب خود، نفثهالمصدور، را به آن پايان داده است. عزيزالدين از وزرايى است كه اندكى قبل از انقراض سلجوقيان (590ق) به اين مقام دست يافت. | ||
اين كتاب، گذشته از محتوا بر مباحث تاريخى و برخى آگاهىهاى منحصر به فرد از دوران سلجوقيان، از جهت ادبى و اشتمال بر گنجينهاى از كنايات و كلمات قصار و ضربالمثلهاى زبان فارسى نيز شايان اهميت است. به نظر مىآيد كه مؤلف در نگارش اين اثر اهتمام بسيار داشته است كه از امثال فارسى به عمد استفاده كند و بدين ترتيب به نحوى آنها را در يك جا گردآورى و مىتوان گفت كه كوشش او در جمع امثال متداول در عصر خود و كاربرد به جاى آنها سبب ضبط و حفظ آنها و جلوگيرى از فراموشى آنان شده است. | اين كتاب، گذشته از محتوا بر مباحث تاريخى و برخى آگاهىهاى منحصر به فرد از دوران سلجوقيان، از جهت ادبى و اشتمال بر گنجينهاى از كنايات و كلمات قصار و ضربالمثلهاى زبان فارسى نيز شايان اهميت است. به نظر مىآيد كه مؤلف در نگارش اين اثر اهتمام بسيار داشته است كه از امثال فارسى به عمد استفاده كند و بدين ترتيب به نحوى آنها را در يك جا گردآورى و مىتوان گفت كه كوشش او در جمع امثال متداول در عصر خود و كاربرد به جاى آنها سبب ضبط و حفظ آنها و جلوگيرى از فراموشى آنان شده است. مؤلف، به خصوص در توصيف خصوصيات اخلاقى اشخاص، هنرنمايى شگفتانگيزى از خود نشان مىدهد، مثلا در وصف خسّت و مال اندوزى جمالالدين ابومشعر همدانى مىگويد: «اگر در مهتاب نان خوردى، از سايه خويش ترسيدى، اگر دوزخ به وى سپردندى آتش به كس ندادى». | ||
== جايگاه كتاب == | == جايگاه كتاب == |
ویرایش