۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (') |
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
«اعتقادات فرق المسلمين و المشركين» نوشته امام فخرالدين رازى(543يا544-606ق.) کتابى است به زبان عربى در ذكر نام و برخى از اصول عقايد فرقههاى اسلامى و بعضى فرق غير اسلامى. | «اعتقادات فرق المسلمين و المشركين» نوشته امام فخرالدين رازى (543يا544-606ق.) کتابى است به زبان عربى در ذكر نام و برخى از اصول عقايد فرقههاى اسلامى و بعضى فرق غير اسلامى. | ||
نام کتاب در يكى از دو نسخه خطى موجود آن به صورت کتاب الفرق فى شرح احوال مذاهب المسلمين و المشركين آمده است. | نام کتاب در يكى از دو نسخه خطى موجود آن به صورت کتاب الفرق فى شرح احوال مذاهب المسلمين و المشركين آمده است. | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
در باب دوم، وجه تسميه و خصوصيات اعتقادى بيست و يك فرقه از فرقههاى خوارج؛ از جمله محكميه، ازارقه، بيهسيه، عجارده، ميمونيه ذكر شده است. در اين باب فرقههاى خوارج، به ترتيب زمان پيدايش و تسلسل تاريخى ظهور آنها بررسى شده است. | در باب دوم، وجه تسميه و خصوصيات اعتقادى بيست و يك فرقه از فرقههاى خوارج؛ از جمله محكميه، ازارقه، بيهسيه، عجارده، ميمونيه ذكر شده است. در اين باب فرقههاى خوارج، به ترتيب زمان پيدايش و تسلسل تاريخى ظهور آنها بررسى شده است. | ||
باب سوم، به فرقههاى رافضى اختصاص يافته است. رازى در وجه تسميه اين فرقهها آورده كه چون زيد بن على(ع) بر هشام بن عبدالملك اموى قيام كرد، لشكريانش بر ابوبكر طعن زدند و زيد بن على آنها را از اين كار بازداشت. لشكريان از وى روى برگرداندند و زيد آنها را رافضى - رد كننده نظر و دستور پيشواى قيام - خواند. رازى رافضيان را چهار گروه دانسته، اما در شرح خود از سه گروه زيديه، اماميه و كيسانيه، نام برده است. وى همچنين از زيديه سه فرقه، از اماميه سيزده فرقه و از غلاة اماميه پانزده فرقه را نام برده و شيعيان دوازده امامى را كه قايل به غيبت امام دوازدهم هستند «اصحاب الانتظار» خوانده است. رازى فرقهاى را كه معتقدند كسى كه به دست ابن ملجم به قتل رسيد، يكى از جنيان به صورت على(ع) بود و امام به آسمان عروج كرد و به زودى ظهور خواهد كرد و رعد و برق آسمان نشانه صوت و سطوت اوست، نه در زمره غلاة، بلكه در آغاز فرق اماميه آورده، بىآنكه نامى براى آن ذكر كند. فصل سوم اين باب به كيسانيه(معتقدان به امامت محمد حنفيه فرزند حضرت امير عليه السلام) اختصاص دارد. | باب سوم، به فرقههاى رافضى اختصاص يافته است. رازى در وجه تسميه اين فرقهها آورده كه چون زيد بن على (ع) بر هشام بن عبدالملك اموى قيام كرد، لشكريانش بر ابوبكر طعن زدند و زيد بن على آنها را از اين كار بازداشت. لشكريان از وى روى برگرداندند و زيد آنها را رافضى - رد كننده نظر و دستور پيشواى قيام - خواند. رازى رافضيان را چهار گروه دانسته، اما در شرح خود از سه گروه زيديه، اماميه و كيسانيه، نام برده است. وى همچنين از زيديه سه فرقه، از اماميه سيزده فرقه و از غلاة اماميه پانزده فرقه را نام برده و شيعيان دوازده امامى را كه قايل به غيبت امام دوازدهم هستند «اصحاب الانتظار» خوانده است. رازى فرقهاى را كه معتقدند كسى كه به دست ابن ملجم به قتل رسيد، يكى از جنيان به صورت على (ع) بود و امام به آسمان عروج كرد و به زودى ظهور خواهد كرد و رعد و برق آسمان نشانه صوت و سطوت اوست، نه در زمره غلاة، بلكه در آغاز فرق اماميه آورده، بىآنكه نامى براى آن ذكر كند. فصل سوم اين باب به كيسانيه(معتقدان به امامت محمد حنفيه فرزند حضرت امير عليه السلام) اختصاص دارد. | ||
باب چهارم به فرقههاى مشبهه اختصاص يافته است. | باب چهارم به فرقههاى مشبهه اختصاص يافته است. |
ویرایش