۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
إعجاز القرآن البياني و دلائل مصدره الرباني: تفاوت میان نسخه‌ها
إعجاز القرآن البياني و دلائل مصدره الرباني (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۱ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۲۳:۴۰
، ۱۱ مارس ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى ('
جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (') |
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
مبحث دوم، به تعريف معجزه و بيان شرايط آن اختصاص يافته است. از جمله شرايط مطرح‌شده، عبارت است از: | مبحث دوم، به تعريف معجزه و بيان شرايط آن اختصاص يافته است. از جمله شرايط مطرح‌شده، عبارت است از: | ||
1. خارق‌العاده بودن: معجزه بايد خارج از اسباب مادى و مقياس‌هاى بشرى و خارج از آنچه مردم در زندگى با آن انس و الفت دارند، باشد. البته نويسنده به اين نكته نيز اشاره دارد كه خرق عادت، به معنى خرق عقل و تعارض با منطق عقلى بشرى نيست. اين خرق عادت، گاهى به قول مى‌باشد، مانند انزال قرآن به لسان پيامبر امى(ص)، گاهى به فعل مى‌باشد، مانند تبديل عصاى حضرت موسى(ع) به مار و گاهى نيز به ترك مى‌باشد مانند، نسوزاندن آتش ابراهيم خليل را. | 1. خارق‌العاده بودن: معجزه بايد خارج از اسباب مادى و مقياس‌هاى بشرى و خارج از آنچه مردم در زندگى با آن انس و الفت دارند، باشد. البته نويسنده به اين نكته نيز اشاره دارد كه خرق عادت، به معنى خرق عقل و تعارض با منطق عقلى بشرى نيست. اين خرق عادت، گاهى به قول مى‌باشد، مانند انزال قرآن به لسان پيامبر امى (ص)، گاهى به فعل مى‌باشد، مانند تبديل عصاى حضرت موسى (ع) به مار و گاهى نيز به ترك مى‌باشد مانند، نسوزاندن آتش ابراهيم خليل را. | ||
2. فعل خدا بودن: اين خداوند است كه معجزه را به دست پيامبر جارى مى‌كند؛ به اين معنى كه خود پيامبر (ع) هيچ اختيار و قدرتى بر اجراى بى واسطه آن، ندارد. خداوند خود نيز بر اين امر تأكيد فرموده است. | 2. فعل خدا بودن: اين خداوند است كه معجزه را به دست پيامبر جارى مى‌كند؛ به اين معنى كه خود پيامبر (ع) هيچ اختيار و قدرتى بر اجراى بى واسطه آن، ندارد. خداوند خود نيز بر اين امر تأكيد فرموده است. | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
5. خبر دادن انبيا به اينكه «سلطان مبين» در دست آنها نيست، بلكه در دست خداست <ref>همان، ص 31</ref>. | 5. خبر دادن انبيا به اينكه «سلطان مبين» در دست آنها نيست، بلكه در دست خداست <ref>همان، ص 31</ref>. | ||
در ادامه، با استفاده از آيات قرآن كريم، به 9 پيامبرى كه معجزه آورده‌اند، اشاره گرديده و اولويت معجزه عقلى و بيانى بر ساير معجزات، بيان شده است. اين پيامبران، عبارتند از: نوح(ع)؛ صالح(ع)؛ ابراهيم(ع)؛ يوسف(ع)؛ موسى(ع)؛ داود(ع)؛ سليمان (ع)؛ عيسى(ع)؛ محمد(ص) و معجزات آنها به ترتيب عبارت است از: كشتى؛ شتر؛ نجات از آتش؛ علم بر تأويل احاديث و تعبير رؤيا و تفسير احلام و تحقق آنها در عالم واقع؛ عصا و يد بيضا و طوفان و حمله ملخ و...؛ تسبيح كوه‌ها و پرندگان همراه با او؛ تسخير جن و باد و تعليم منطق الطير و...؛ زنده كردن مردگان و شفاى بيماران و....؛ قرآن كريم <ref>همان، ص 33 - 44</ref>. | در ادامه، با استفاده از آيات قرآن كريم، به 9 پيامبرى كه معجزه آورده‌اند، اشاره گرديده و اولويت معجزه عقلى و بيانى بر ساير معجزات، بيان شده است. اين پيامبران، عبارتند از: نوح(ع)؛ صالح(ع)؛ ابراهيم(ع)؛ يوسف(ع)؛ موسى (ع)؛ داود(ع)؛ سليمان (ع)؛ عيسى (ع)؛ محمد(ص) و معجزات آنها به ترتيب عبارت است از: كشتى؛ شتر؛ نجات از آتش؛ علم بر تأويل احاديث و تعبير رؤيا و تفسير احلام و تحقق آنها در عالم واقع؛ عصا و يد بيضا و طوفان و حمله ملخ و...؛ تسبيح كوه‌ها و پرندگان همراه با او؛ تسخير جن و باد و تعليم منطق الطير و...؛ زنده كردن مردگان و شفاى بيماران و....؛ قرآن كريم <ref>همان، ص 33 - 44</ref>. | ||
در مبحث چهارم، آيات تحدى مورد مطالعه قرار گرفته و پس از بررسى آنها، به نكات زير، اشاره شده است: | در مبحث چهارم، آيات تحدى مورد مطالعه قرار گرفته و پس از بررسى آنها، به نكات زير، اشاره شده است: | ||