ده رساله محقق بزرگ فیض کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

رساله مشواق: موضوع اين رساله، تبيين تنگناهاى سخن گفتن انسان‌هاى عاشق و عارف است؛ كسانى كه در وضعيت‌هاى خاص فكرى ناچارند تا اصطلاح‌سازى كرده، در قالب تشبيه، استعاره و مجاز و جز آنها مقصود خود را بيان كنند. فيض كه احساس كرده در درگيرى ميان اهل ظاهر و باطن، يكى از موضوعات، همين ظواهر سخن عارفان است، خواسته تا با نوشتن فرهنگى براى اين مصطلحات، اين حربه را از دست اهل ظاهر گرفته، به واقع بنيان اين انتقاد را بكند كه مقصود عارفان از اين مصطلحات، ظاهر آنها نيست؛ آن‌گونه كه اهل ظاهر مى‌پندارند، بلكه آنها دقيقا از اصطلاحاتى چون رخ، زلف، خط و جز اينها مقصود و معناى ويژه‌اى را لحاظ مى‌كنند.

8. رساله اعتذار: به واقع، نامه‌اى است كه فيض به يكى از علماى خراسان نگاشته است. آن عالم از وى خواسته بوده تا فيض نزد شاه وساطت كند تا در خراسان منصب اقامه جمعه و يا اداره امور آستان قدس به وى واگذار شود، فيض در خواست وى را با توضيحاتى در باره زندگى و خصايص روحى خود رد كرده است.