دادگستر جهان: تفاوت میان نسخه‌ها

وى، آغاز عقيده به مهدويت را زمان پيامبر(ص) دانسته و پس از بررسى شخصيت و نسب امام(عج)، ادعاى مهدى بودن محمد حنفيه، اعتقاد زيديه به مهدويت محمد بن عبدالله بن حسن و باور واقفيه به عروج [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] را رد كرده و به رد اين نكته كه منشأ مهدويت از تعاليم يهود و زرتشتى بوده و عبدالله سبا، در ايجاد اين باور نقش داشته، پرداخته است.

نويسنده به دنبال اثبات آن است كه انتظار فرج، يكى از بزرگ‌ترين راه‌هاى پيروزى است و هر گروهى كه چراغ اميد در دل‌شان خاموش شد، هرگز روى سعادت و كاميابى را نخواهد ديد ولى افرادى كه در انتظار خوشبختى هستند، بايد راه‌هاى رسيدن به هدف را هموار ساخته و براى بهره‌بردارى از مقصد، خود را آماده سازند.

چهارم، به نقد اين نظريه پرداخته كه مهدويت شيعه، برگرفته از ساير عقايد و اديان بوده و ضمن بررسى عقيده مهدويت در اديان ديگر، ديگاه قرآن نسبت به اين آموزه را تحليل كرده است.

وى با اشاره به اين مطلب كه دين اسلام شامل دو دسته از احكام فردى و اجتماعى است، به تبيين برخى از احكام اجتماعى پرداخته و در ادامه، تشكيل حكومت اسلامى را به عنوان تنها راه رسيدن به عرصه عملى اين قوانين معرفى كرده است.