۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ة]]د' به 'ة]] د') |
جز (جایگزینی متن - 'ميرزا حبيب الله رشتى' به 'ميرزا حبيب الله رشتى ') |
||
خط ۱۳۳: | خط ۱۳۳: | ||
در كتاب از حواشى و شروح بر مكاسب و بزرگان از فقها با رمز و اشاره ذكر شده كه بعضى از آنان عبارتند از: | در كتاب از حواشى و شروح بر مكاسب و بزرگان از فقها با رمز و اشاره ذكر شده كه بعضى از آنان عبارتند از: | ||
بعض الأعلام ممن قارب عصرنا: ميرزا حبيب الله رشتى (م 1312 ق) | بعض الأعلام ممن قارب عصرنا: [[رشتی، حبیب الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] (م 1312 ق) | ||
بعض أعاظم تلامذته (في كتاب الإجارة): ميرزا حبيب الله رشتى | بعض أعاظم تلامذته (في كتاب الإجارة): [[رشتی، حبیب الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] | ||
بعض أجلة المحشين: سيد محمد كاظم يزدى (م 1337 ق) | بعض أجلة المحشين: سيد محمد كاظم يزدى (م 1337 ق) | ||
خط ۲۱۸: | خط ۲۱۸: | ||
از خصوصيات مهم كتاب استقراء مؤلف و مراجعه به منابع مختلف فقهى و حديثى است كه در ميان آنان بيش از همه به حواشى سيد محمد كاظم يزدى، ميرزا حبيب الله رشتى و بخصوص حواشى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]] [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] متعرض شده است تا جايى كه اين كتاب علاوه بر اين كه شرح مكاسب شيخ اعظم است شرح نظريات [[آخوند خراسانى]] و سيد محمد كاظم يزدى نيز مىباشد. | از خصوصيات مهم كتاب استقراء مؤلف و مراجعه به منابع مختلف فقهى و حديثى است كه در ميان آنان بيش از همه به حواشى سيد محمد كاظم يزدى، [[رشتی، حبیب الله بن محمد علی|ميرزا حبيب الله رشتى]] و بخصوص حواشى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]] [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] متعرض شده است تا جايى كه اين كتاب علاوه بر اين كه شرح مكاسب شيخ اعظم است شرح نظريات [[آخوند خراسانى]] و سيد محمد كاظم يزدى نيز مىباشد. | ||
به علت اختصار در مطرح نمودن مباحث اصولى، وى مكررا با تعبير (ذكرنا في محلّه) به كتب اصولى [[آخوند خراسانى]] و بخصوص «نهاية الدراية» خود اشاره نموده است و فقط در يك مورد نام «نهاية الدراية» را به طور صريح ذكر نموده است، و قد بسطنا القول في تقريبه و في دفعه في نهاية الدراية (ج /2 134). | به علت اختصار در مطرح نمودن مباحث اصولى، وى مكررا با تعبير (ذكرنا في محلّه) به كتب اصولى [[آخوند خراسانى]] و بخصوص «نهاية الدراية» خود اشاره نموده است و فقط در يك مورد نام «نهاية الدراية» را به طور صريح ذكر نموده است، و قد بسطنا القول في تقريبه و في دفعه في نهاية الدراية (ج /2 134). |
ویرایش