تاريخ العباسيين: تفاوت میان نسخه‌ها

اين در حالى است كه شايد بتوان گفت دوران حكومت هارون، بدترين دوران براى شيعيان بويژه امام موسى بن جعفر (ع) بود. نويسنده در بخش ديگرى از اين باب سربسته به مظلوميت آن حضرت و مسموميت ايشان در حبس از ترس اينكه خروج كند، اشاره كرده است. هارون الرشيد در همان آغاز حكومت خود، امام هفتم را زندانى كرد. خليفه به هنگام سفر به حجّ گزارشهايى از مأمورانش درباره موسى بن جعفر (ع) دريافت نمود كه حكايت از سرازير شدن اموال و وجوهات شرعيه از هر نقطه جهان به سوى ايشان مى‌كرد. ترس از نهضت فراگير و برچيده شدن حكومت عباسيان بر چهره خليفه سايه افكند، و وقتى هنگام طواف «كعبه» با امام هفتم ملاقات نمود به ايشان گفت: «تو همان كسى هستى كه مردم مخفيانه با او بيعت مى‌كنند؟» موسى بن جعفر (ع) در پاسخ وى با جمله‌اى حكيمانه فرمود: «تو پيشواى اجساد مردم و من امام دلهاى آنان هستم». نقل عبادات و راز و نياز آن امام بزرگوار به نقل از خدمه او در زندان از مطالبى است كه نويسنده نتوانسته از ذكر آن اجتناب كند.

در ادامه اين بخش، وصيت [[امام جعفر صادق(ع)]] نسبت به موسى بن جعفر (ع) ذكر شده؛ ولى در توصيف علم [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] از جنبه‌هاى فقهى و تفسيرى و كلامى حضرت چشم‌پوشى شده و علم كيمياء و فال و جفر به ايشان نسبت داده شده است. انتساب كتاب جفر به حضرت از سخنان و اتهامات عالم سنى ابن‌قتيبه است. در اين اينكه شيعيان باطن قرآن را از جفر به دست مى‌آورند سخنى است كه از جهل و يا عناد ابن‌قتيبه حكايت مى‌كند. در هيچ يك از كتابهاى روايى و تفسيرى تاريخى و يا فقهى شيعه مطلبى كه به جفر استناد داده شده باشد وجود ندارد و معلوم نيست كه ابن‌قتيبه كه سخت معاند شيعه است اين مطلب را از كجا گرفته است. نقل اين مطلب از ابن‌وردان از لغزشهاى بزرگى است كه بر قلم او جارى شده است.