۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '»ك' به '» ک') |
جز (جایگزینی متن - '»و' به '» و') |
||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
به ردّ عقايد قدريه مجبره اختصاص يافته و در آن به آيات قرآنى استشهاد مىشود.پس از آن نويسنده به ايراد سؤالاتى در قبال مجبره پرداخته و از آنها پاسخ مىطلبد. | به ردّ عقايد قدريه مجبره اختصاص يافته و در آن به آيات قرآنى استشهاد مىشود.پس از آن نويسنده به ايراد سؤالاتى در قبال مجبره پرداخته و از آنها پاسخ مىطلبد. | ||
«الرد على | «الرد على الرافضة» و«الرد على الروافض من اهل الغلو»عنوان دو رساله است كه در آنها نويسنده به ردّ مدعاى رافضىها كه معتقدند هيچ زمانى از زمانها خالى از وصى پيامبر يا وصيّ وصى كه حجت خداوند بر بندگان است و داراى دانش ويژه و حالات خاصى است و اطاعت و پيروى از او واجب است،نمىباشد،پرداخته است. | ||
در اين دو رساله نويسنده به نقد ديدگاه شيعه اثناعشرى در مورد موضوع امامت و وصايت پرداخته و عقيدۀ شيعه در مورد مهدويت و رجعت را نقد مىكند. | در اين دو رساله نويسنده به نقد ديدگاه شيعه اثناعشرى در مورد موضوع امامت و وصايت پرداخته و عقيدۀ شيعه در مورد مهدويت و رجعت را نقد مىكند. | ||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
رسالهايست كه به موضوع توحيد و عدل اختصاص يافته و در آن اسباب و علل تشبيه خداوند به مخلوقات بيان شده و موضوع رؤيت خداوند مورد بررسى واقع گرديده است.در اين رساله به شبهات مشبهه پاسخ داده شده و از خطر مرجئه تحذير شده است. | رسالهايست كه به موضوع توحيد و عدل اختصاص يافته و در آن اسباب و علل تشبيه خداوند به مخلوقات بيان شده و موضوع رؤيت خداوند مورد بررسى واقع گرديده است.در اين رساله به شبهات مشبهه پاسخ داده شده و از خطر مرجئه تحذير شده است. | ||
«اصول العدل و التوحيد»،«جواب مسألة رجلين من اهل | «اصول العدل و التوحيد»،«جواب مسألة رجلين من اهل طبرستان» و«فصول فى التوحيد»عنوان كتب و رسائلى است كه به موضوع توحيد اختصاص يافته و در رساله «تفسير العرش و الكرسى» ويژگىهاى عرش و كرسى و معناى هريك بيان گشته است. | ||
«المديح القرآن الكبير»، به بيان ويژگىهاى قرآن كريم و فضايل آن اختصاص يافته و ادعاى وجود تناقض و اختلاف در آن به شدّت ردّ شده است.در اين رساله با استناد به آيات قرآنى،قرآن به عنوان موعظه و نور،حكم نهايى و رحمت و شفاء معرفى گرديده و محافظت قرآن از ضايع و تباه گشتن يادآورى شده است. | «المديح القرآن الكبير»، به بيان ويژگىهاى قرآن كريم و فضايل آن اختصاص يافته و ادعاى وجود تناقض و اختلاف در آن به شدّت ردّ شده است.در اين رساله با استناد به آيات قرآنى،قرآن به عنوان موعظه و نور،حكم نهايى و رحمت و شفاء معرفى گرديده و محافظت قرآن از ضايع و تباه گشتن يادآورى شده است. | ||
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
هدف وى از استناد به آيات قرآنى بر موضوع امامت تأكيد بر اين نكته است كه امامت امرى وحيانى و جزء سنن لا يتغير الهى است كه در امتهاى پيشين نيز سابقه داشته است.به اعتقاد نويسنده واژۀ امام بر هيچيك از صحابه پيامبر(ص) جز على بن ابى طالب(ع)قابل اطلاق نيست و آيات قرآنى و احاديث نبوى دال بر امامت بلافصل على بن ابى طالب مىباشند. | هدف وى از استناد به آيات قرآنى بر موضوع امامت تأكيد بر اين نكته است كه امامت امرى وحيانى و جزء سنن لا يتغير الهى است كه در امتهاى پيشين نيز سابقه داشته است.به اعتقاد نويسنده واژۀ امام بر هيچيك از صحابه پيامبر(ص) جز على بن ابى طالب(ع)قابل اطلاق نيست و آيات قرآنى و احاديث نبوى دال بر امامت بلافصل على بن ابى طالب مىباشند. | ||
دو | دو رسالۀ«الامامة» و«امامة على بن ابى طالب»نيز به موضوع امامت بلافصل على عليه السلام اختصاص يافته و نويسنده معتقد است بر همگان فرمانبردارى از على عليه السلام و مقدم داشتن وى بر ساير خلفاء لازم و واجب است چراكه على عليه السلام داراى خصايص و ويژگىهايى است كه ديگران فاقد آنها هستند. | ||
القتل و القتال: | القتل و القتال: |
ویرایش