۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ [[كيفية السلوك إلی رب العالمين و يليه بيان الفرق بين الصدر و القلب و الفؤاد و اللب منازل القربة و يليه إثبات العلل الشرعی...) |
جز (جایگزینی متن - 'ن«' به 'ن «') |
||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
3. منازل القربة: شامل يك تصدير، 7 مسئله و 11 مستدرك است. | 3. منازل القربة: شامل يك تصدير، 7 مسئله و 11 مستدرك است. | ||
4. اثبات العلل الشرعية: شامل يك مقدمه و 69 | 4. اثبات العلل الشرعية: شامل يك مقدمه و 69 عنوان «ذكر علة...» است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
خط ۱۱۵: | خط ۱۱۵: | ||
در اين رساله مطالب مهمى نيز در قالب يازده مستدرك، در بارهى«ارزش و اهميت نيت»، «قول پيامبر(ص) كه فرموده: انى تارك فيكم الثقلين كتاب الله و عترتى»، «تفاوت معرفت و ايمان و توحيد»، «شرح بعضى از صفات جلاليه»، «شرح اين فرمايش پيامبر اكرم(ص): من رجا غير فضلى و خاف غير عدلى فليطلب ربا سواى»، «لذت طاعت و عبادت»، «شرح اين جمله: حب الدنيا رأس كل خطيئة»، «حقيقت بسم الله»، «حمد»، «سواد اعظم» و«صفات مؤمن» بيان شده است. | در اين رساله مطالب مهمى نيز در قالب يازده مستدرك، در بارهى«ارزش و اهميت نيت»، «قول پيامبر(ص) كه فرموده: انى تارك فيكم الثقلين كتاب الله و عترتى»، «تفاوت معرفت و ايمان و توحيد»، «شرح بعضى از صفات جلاليه»، «شرح اين فرمايش پيامبر اكرم(ص): من رجا غير فضلى و خاف غير عدلى فليطلب ربا سواى»، «لذت طاعت و عبادت»، «شرح اين جمله: حب الدنيا رأس كل خطيئة»، «حقيقت بسم الله»، «حمد»، «سواد اعظم» و«صفات مؤمن» بيان شده است. | ||
4. اثبات العلل الشرعية: حكيم ترمذى در اين رساله، به ذكر علت و فلسفه بسيارى از دستورات و احكام دينى، از قبيل اقرار به توحيد، وضو، مواضع وضو، غسل جنابت، نماز، رو به قبله كردن در وقت نماز، تكبير، ثناء، استعاذه، قرائت، ركوع و... پرداخته است؛ مثلا در باره علت تكبير مىگويد: آدمى به خاطر كبرى كه در وجود اوست، خدا را نافرمانى مىكند؛ بنابراين، وقتى براى پوزشخواهى از آنچه كرده است، در برابر او مىايستد، بزرگى را به او تسليم مىكند و اين را با | 4. اثبات العلل الشرعية: حكيم ترمذى در اين رساله، به ذكر علت و فلسفه بسيارى از دستورات و احكام دينى، از قبيل اقرار به توحيد، وضو، مواضع وضو، غسل جنابت، نماز، رو به قبله كردن در وقت نماز، تكبير، ثناء، استعاذه، قرائت، ركوع و... پرداخته است؛ مثلا در باره علت تكبير مىگويد: آدمى به خاطر كبرى كه در وجود اوست، خدا را نافرمانى مىكند؛ بنابراين، وقتى براى پوزشخواهى از آنچه كرده است، در برابر او مىايستد، بزرگى را به او تسليم مىكند و اين را با گفتن «الله اكبر»، به زبان مىآورد؛ چه، خداوند خود، در قرآن فرمان داده: '''«و كبره تكبيرا»'''(الاسراء 111)؛ يعنى كبر و بزرگى را به او تسليم كن. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
ویرایش