۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الفوائد الرجالية (حسيني صدر): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'محدث نورى' به 'محدث نورى '
جز (جایگزینی متن - 'اميرالمؤمنين(ع) ' به 'اميرالمؤمنين(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - 'محدث نورى' به 'محدث نورى ') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
به اولين كتابى كه در تدوين احاديث معصومين نگاشته شده، در اصطلاح علم حديث «اصل» گفته مى‌شود. يكى از اركان اعتبار حديث، بلكه صحت آن نزد قدما وجود آن در اصول اربعمائه مى‌باشد. امتياز اين اصول شريف كه منابع مادر احاديث اهل‌بيت(ع) بشمار مى‌رود، به نگارش آنها در عصر معصومين(ع) است؛ بلكه برخى از اين احاديث در خود مجلس امام(ع) كتابت شده است <ref>ر.ك: همان، ص32-31</ref>. | به اولين كتابى كه در تدوين احاديث معصومين نگاشته شده، در اصطلاح علم حديث «اصل» گفته مى‌شود. يكى از اركان اعتبار حديث، بلكه صحت آن نزد قدما وجود آن در اصول اربعمائه مى‌باشد. امتياز اين اصول شريف كه منابع مادر احاديث اهل‌بيت(ع) بشمار مى‌رود، به نگارش آنها در عصر معصومين(ع) است؛ بلكه برخى از اين احاديث در خود مجلس امام(ع) كتابت شده است <ref>ر.ك: همان، ص32-31</ref>. | ||
«اصحاب اجماع» يكى از مهم‌ترين مباحث معروف رجالى است و حكم حجيت مجموعه زيادى از احاديث شريفى كه اصحاب اجماع روايت كرده‌اند بر آن مبتنى است. به گفته محدث | «اصحاب اجماع» يكى از مهم‌ترين مباحث معروف رجالى است و حكم حجيت مجموعه زيادى از احاديث شريفى كه اصحاب اجماع روايت كرده‌اند بر آن مبتنى است. به گفته [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] ، هزاران حديث كه از حريم احاديث صحيح خارج هستند با اين قاعده متصف به صحت مى‌شوند. محدث عاملى اين اجماع را تعبدى و كاشف از قول معصوم(ع) مى‌داند، اما نويسنده تواتر در نقل اين اجماع را سبب علم به روايت مى‌داند <ref>ر.ك: همان، ص61 و 64</ref>. | ||
توضيح چهارده اصطلاح رجالى، بخش ديگرى از مباحث كتاب را به خود اختصاص داده است. اين اصطلاحات نزد علماى علم رجال رايج بوده و در شرح حال روات و توصيف اشخاص از آنها استفاده مى‌كنند. «اصفياء اميرالمؤمنين» از جمله آن اصطلاحات است. برقى بر چهارده نفر (جابر بن عبدالله انصارى، عمرو بن الحمق الخزاعى، ميثم بن يحيى تمار و...) اعتماد كرده و آنها را از اصفياء [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] قرار داده است <ref>ر.ك: همان، 118-116</ref>. | توضيح چهارده اصطلاح رجالى، بخش ديگرى از مباحث كتاب را به خود اختصاص داده است. اين اصطلاحات نزد علماى علم رجال رايج بوده و در شرح حال روات و توصيف اشخاص از آنها استفاده مى‌كنند. «اصفياء اميرالمؤمنين» از جمله آن اصطلاحات است. برقى بر چهارده نفر (جابر بن عبدالله انصارى، عمرو بن الحمق الخزاعى، ميثم بن يحيى تمار و...) اعتماد كرده و آنها را از اصفياء [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] قرار داده است <ref>ر.ك: همان، 118-116</ref>. | ||