۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابی ' به 'ابی') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
سيد، در اجازات خود كتاب طرائف را از تأليفات خود دانسته و در كشف المحجة به فرزند خود سفارش مىكند كه كتاب طرائف را كه در آن، حق و باطل را از هم جدا كرده، مطالعه كند. | سيد، در اجازات خود كتاب طرائف را از تأليفات خود دانسته و در كشف المحجة به فرزند خود سفارش مىكند كه كتاب طرائف را كه در آن، حق و باطل را از هم جدا كرده، مطالعه كند. | ||
بنا بر اين، انتساب كتاب به [[ابنطاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] ، امرى مسلّم است، خصوصا كه [[شهيد ثانى]] هم در حاشيه نسخه خطى كتاب، آن را تأليف [[ابنطاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] دانسته است. | بنا بر اين، انتساب كتاب به [[ابنطاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]]، امرى مسلّم است، خصوصا كه [[شهيد ثانى]] هم در حاشيه نسخه خطى كتاب، آن را تأليف [[ابنطاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] دانسته است. | ||
چون در عصر مؤلف، شيعه در انزوا و مظلوميت كامل قرار داشت، بسيارى از مؤلفان، كتب خويش را با نامهاى مستعار منتشر مىكردهاند و توجيه اينكه سيد در ابتداى كتاب مزبور فرموده: «قال عبدالمحمود بن داود»، اين است كه عبدالمحمود؛ يعنى بنده خدايى كه محمود و ستوده است و داود نيز برادر رضاعى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است و نسب [[ابنطاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] به او مىرسد. | چون در عصر مؤلف، شيعه در انزوا و مظلوميت كامل قرار داشت، بسيارى از مؤلفان، كتب خويش را با نامهاى مستعار منتشر مىكردهاند و توجيه اينكه سيد در ابتداى كتاب مزبور فرموده: «قال عبدالمحمود بن داود»، اين است كه عبدالمحمود؛ يعنى بنده خدايى كه محمود و ستوده است و داود نيز برادر رضاعى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است و نسب [[ابنطاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] به او مىرسد. | ||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
ترتيب مطالب: | ترتيب مطالب: | ||
1. چون هدف [[ابنطاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] ، در كتاب طرائف، اثبات شيعه و ولايت امير المؤمنين و رد مخالفان شيعه بوده و طرف سخن او غير مسلمانان نيستند، لذا در ابتداى كتاب روايات پيامبر را در شأن و منزلت على بن ابى طالب آورده است و هيچ سخنى از اثبات وجود خدا و توحيد و نبوت و معاد به ميان نياورده است. | 1. چون هدف [[ابنطاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]]، در كتاب طرائف، اثبات شيعه و ولايت امير المؤمنين و رد مخالفان شيعه بوده و طرف سخن او غير مسلمانان نيستند، لذا در ابتداى كتاب روايات پيامبر را در شأن و منزلت على بن ابى طالب آورده است و هيچ سخنى از اثبات وجود خدا و توحيد و نبوت و معاد به ميان نياورده است. | ||
سيد، كتاب را بر اساس سير آيات و روايات وارده در شأن على(ع)، تنظيم كرده است. | سيد، كتاب را بر اساس سير آيات و روايات وارده در شأن على(ع)، تنظيم كرده است. |
ویرایش